پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
دوشنبه 1 خرداد 1391 8:53 AM
7 : زيست شناسي گياهي تابستان 1389; 2(2 (پياپي 4) ):67-80. |
تنوع شيميايي افراد گونه Fabaceae) Astragalus verus Oliver)، بر اساس الگوي فلاونوئيدي در غرب ايران |
عسگري نعمتيان مهتاب*,عطري مرتضي,چهرگاني راد عبدالكريم |
* دانشگاه پيام نور، مركز بهار، همدان |
گون (Astragalus) به عنوان بزرگترين جنس گياهان آونددار به شمار مي رود. اين جنس داراي2500-3000 گونه و 250 بخش است. اين بررسي به منظور تعيين و تشخيص تنوع درون گونه اي در افراد گونه Astragalus verus Olivier از نظر فلاونوئيدها در غرب ايران انجام گرفت. تركيبات فنلي برگ ها در جمعيت هاي مختلف گونه A. verus مربوط به 20 زيستگاه مختلف از غرب كشور استخراج و به روش TLC مطالعه گرديد و حضور يا فقدان سه استاندارد فلاونوئيدي (فلاوون، كوئرستين و روتين) در آنها بررسي شد. سرانجام داده هاي به دست آمده از مطالعات فلاونوئيدي توسط نرم افزارهاي MVSP و SPSS به روش هاي WARD و PCA و UPGMA آناليز شدند. نتايج به دست آمده از مطالعات فلاونوئيدي، تنوع درون گونه اي در سطح ترکيبات شيميايي را نشان داد. گروه هاي مختلف از نظر ترکيبات فنلي براي افراد گونه A. verus در غرب ايران از زيستگاه هاي مطالعه شده به دست آمد. اين گروه ها در زيستگاه هاي مختلف تحت شرايط اكولوژيك متفاوت حضور داشتند. عوامل اكولوژيك مورد مطالعه، شامل: بافت خاك، اسيديته، هدايت الکتريکي ارتفاع از سطح دريا، طول و عرض جغرافيايي بودند. آناليز داده هاي اكولوژيك نشان داد در بين عوامل مورد مطالعه، عامل ارتفاع مهمترين نقش را در ايجاد تنوع درون گونه اي در غرب كشور دارد. |
كليد واژه: گون، تركيبات فلاونوئيدي، تنوع درون گونه اي |
نسخه قابل چاپ |