بانک مقالات زیست شناسی

هدف: مطالعه حاضر به بررسي اثرات سايتوتوکسيک گياه رزماري (Rosmarinus officinalis) روي سلول هاي سرطان پستان القا شده توسط DMBA در رت هاي نژاد SD پرداخته است.
مواد و روش ها: 10 ميلي گرم از کارسينوژن DMBA به رت هاي گروه تيمار خورانده شد. پس از ايجاد تومورها، جهت تعيين نوع تومور و بررسي هيستوپاتولوژيک، رنگ آميزي هماتوكسيلين-ائوزين صورت گرفت. جهت تهيه سلول از روش خرد کردن تومور استفاده شد. از برگ هاي خشک رزماري با استفاده از متانول به روش digestion عصاره گيري شد. سپس عصاره فيلتر شده و مقداري از آن کنار گذاشته و مابقي آن توسط حلال هاي غيرقطبي هگزان، دي کلرومتان و اتيل استات شستشو داده شد تا مواد غيرقطبي آن جدا شود. عمل حذف ح?ل با استفاده از ?دستگاه تبخيرکننده چرخشي انجام گرفت. از تاکسول و هريک از عصاره ها 5 غلظت تهيه شده و بر روي سلول ها اثر داده شد و توانايي زيستي سلول ها به دو روش جذب تريپان بلو و رنگ سنجي MTT ارزيابي شد.
نتايج: عصاره الکلي رزماري و تاکسول بر روي سلول هاي سرطاني داراي اثرات سمي قابل توجهي بودند ولي عصاره آبي خواص ضدسرطاني بسيار ضعيفي داشت.
نتيجه گيري: عصاره الکلي رزماي به صورت وابسته به دز قادر به از بين بردن سلول هاي سرطاني بوده و خواص سايتوتوکسيک آن قابل مقايسه با داروي تاکسول است. همچنين مدل سرطان پستان القايي يک مدل مناسب براي انجام آزمايشاتي از اين دست مي باشد.

 نسخه قابل چاپ