بانک مقالات زیست شناسی

هدف: ارقام بسيار متنوعي از انگور در ايران کشت مي شوند که در بين آن ها، ارقام بي دانه جز بهترين ارقام خشکباري انگور هستند. هدف از اين پژوهش، پي بردن به پتانسيل نشانگر ملکولي (Random Amplified Polymorphic DNA) RAPD براي تعيين دوري و يا نزديکي ارقام و يا احتمالا يکي بودن برخي از آن ها صورت گرفت.
مواد و روش ها: در اين مطالعه، 21 رقم انگور بي دانه و 11 آغازگر RAPD مورد استفاده قرار گرفتند.
نتايج: از بين ارقام استفاده شده، 8 آغازگر تکثير DNA را بخوبي انجام و در بين ژنوتيپ ها چند شکلي بالايي نشان دادند. مجموعا 117 باند (آلل) چند شکل به دست آمد که بيشترين تعداد باند دهي مربوط به آغازگر H و کمترين تعداد مربوط به آغازگر B بود. درصد باندهاي چند شکل در بين آغازگرها از 71.4 براي آغازگر B تا 100 درصد براي آغازگر C متغير و متوسط بانددهي براي هر آغازگر 12.8 باند بود. در تجزيه آماري، باندهاي در محدوده 3000-200 جفت باز که داراي تکرار پذيري بالايي بودند انتخاب و در محاسبه وارد شدند. تجزيه کلاستر با استفاده از ضريب تشابه جاکارد مبتني بر روش (Unweighted pair-group method of arithmetic average) UPGMA انجام و ارقام در 3 گروه طبقه بندي شدند. دامنه ضريب تشابه از 0.21 تا 0.716 با ميانگين ضريب تشابه 0.46 تعيين گرديد.
نتيجه گيري: بيشترين تشابه بين ارقام عسگري قرمز و عسگري مشکين شهر و کمترين تشابه بين ارقام خليلي بي دانه و عسگري نيشابور تشخيص داده شد. احتمالا دو رقم عسگري قرمز و عسگري مشکين شهر داراي مبدا يکساني هستند که در طي زمان به مکان هاي مختلفي برده شده اند.