بانک مقالات زیست شناسی

گونه راش يكي از فراوان‌ترين و از نظر اقتصادي مهمترين سرده‌هاي درختان چوبي شمال ايران است. تنوع ايزوزيمي Fagus orientalis Lipsky در 14 جمعيت راش ايراني در طول گسترده پراكنش اين گونه درختي در منطقه هيركاني بوسيله مطالعات آنزيمي بررسي گرديد.
گوناگوني آنزيمي جمعيتهاي راش با استفاده از 5 لوكوس آنزيمي در 3 سيستم آنزيمي شامل مناديون ردوكتاز(MNR) ، ايزوسيترات دهيدروژناز(IDH)  و مالات دهيدروژناز(MDH)  بوسيله الكتروفورز ژل نشاسته مطالعه گرديد. از ميان 15 آلل مشاهده شده، 8 آلل نادر (با فراواني كمتر از 5%) در 5 لوكوس و4 آلل مختص به محل (با حضور در كمتر از 5 جمعيت) رديابي شدند و ملاحظه گرديد كه كليه آللهاي مختص به محل نادر نيز هستند ولي كليه آللهاي نادر مختص به محل نمي‌باشند. جمعيتهاي نكا در ارتفاع 900 متر از سطح دريا، خيرود در ارتفاع 600 متر و اسالم در ارتفاع 600 متر كه هر سه در محدوده پاييني پراكنش راش قرار دارند، بيشترين تعداد آلل نادر را دارا مي‌باشند. در اين پژوهش با توجه به وجود اختلافات آب و هوايي مهم در جمعيتهاي انتخابي (از شرقي ترين تا غربي ترين و از بالاترين تا پايين‌ترين منطقه پراكنش راش در جنگلهاي راش) طرح مشخصي از گوناگوني آللهاي غالب MNR-A و MDH-A شيبهاي جغرافيايي در ميان جمعيتها يافت شد.

 نسخه قابل چاپ