بانک مقالات زیست شناسی

Pseudomonas aeruginosa يكي از مهمترين پاتوژنهاي انساني فرصت طلب است كه در همه جا حضور دارد و به طيف وسيعي از عوامل ضد ميكروبي مقاومت ذاتي نشان مي دهد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و .پروفيل پلاسميدي در سويه هاي بيمارستاني P. aeruginosa است. مدت 8 ماه 104 سويه P. aeruginosa از نمونه هاي باليني مختلف (خلط ، ادرار، خون، مدفوع و...) و بخشهاي محيطي بيمارستان (سينک، مايع دستشويي، دست کارکنان، تخت بيماران و...) جمع آوري گرديد، و تست حساسيت آنتي بيوتيک به روش انتشار در آگار (Kirby-Bauer) بر روي آنها انجام شد. از روش ليز قليايي (( Alkaline Lysis نيز بمنظور استخراج پلاسميد سويه هاي مورد بررسي استفاده گرديد. ازميان 104 سويه P. aeruginosa 8 درصد آنها سويه هاي محيطي بودند.مقاومت آنتي بيوتيکي مشاهده شده سويه ها بدين شرح مي باشد: لينکومايسين(100 درصد) ، سفتيزوکسيم(99 درصد) ، لومه فلوکساسين(94درصد)، سفتازيديم (60درصد)، تيکارسيلين(50 درصد)، سفترياکسون، (44 درصد)،سفوپرازون (37 درصد)،توبرامايسين وسيپروفلوکساسين 10mg(35درصد)، پيپراسيلين و جنتامايسين(34 درصد)، کربني سيلين (25 درصد)، سيپروفلوکساسين ?? mg(24 درصد)، آميکاسين(22 درصد) و ايمي پنم(1 درصد). 8/29 درصد سويه ها واجد پلاسميد مي باشد که در 15 پروفيل پلاسميدي مختلف قراردارند و 7/61 درصد کل سويه هاِي مقاوم به حداقل 10 آنتي بيوتيک را تشکيل مي دهند. بين بعضي از پلاسميدها ومقاومت به بعضي آنتي بيوتيکها نيزارتباط معنا داري مشاهده شد. با توجه به اينکه تمام سويه هاي جدا شده MDR هستند، تنها 8/29 درصد سويه ها واجد پلاسميد مي باشند، بنابراين مقاومت در آنها بيشتر کروموزومي است. گرچه فرکانس پايين پلاسميد در سويه هاي P. aeruginosa مطالعه ارتباط آنرا با مقاومت آنتي بيوتيکي محدود مي سازد اما بدليل آسانتر بودن اين روش نسبت به ساير روشهاي تايپينگ ملکولي، مي توان از اين روش بهمراه روشهاي ديگر در رد يابي منشاء سويه ها استفاده شود.

 نسخه قابل چاپ