بانک مقالات زیست شناسی

اسيد پکتيک و ?-گلوکان دو بخش جدا شده از عصاره گياهان لاکتوژن دار شد. اين دو، ماکرومولکول پلي ساکاريدي هستند و پژوهش هاي قبلي اثر لاکتوژنيک آنها را بر قطعات هيپوفيز گوسفند با افزايش ترشح پرولاکتين در آنها نشان داده است. در اين مطالعه کشت دودمان سلولي GH3/B6، تنها سلولهاي لاکتوتروپ هيپوفيز قدامي با خصوصيت ترشح پرولاکتين و هورمون رشد مورد استفاده قرار گرفت. اندازه گيري مقدار پرولاکتين مترشحه از اين سلولها در تراکم هاي مختلف -?گلوکان با روش وسترن بلات و سپس دانسيتومتري باندها انجام شده است. نمونه هاي تحت تاثير -?گلوکان با نمونه هاي شاهد يعني سلولهاي تنها انکوبه شده در محيط کشت و نيزکنترل مثبت يعني سلولهاي تحت تاثير هورمون رها کننده تيروتروپين (Thyrotropine- Releasing Hormone) با تراکم nM 50، مقايسه شد. هورمون رها کننده تيروتروپين يکي از بهترين محرک هاي ترشح پرولاکتين در سلولهاي لاکتوتروپ هيپوفيز قدامي است. انکوباسيون سلولها بمدت 24 ساعت، افزايش معني دار ترشح پرولاکتين در تمام تراکم هاي -?گلوکان نسبت به محيط شاهد را نشان مي دهد. در حاليكه انکوباسيون سلولها بمدت 48 ساعت افزايش معني دار ترشح پرولاکتين سلولها را فقط در تراکم هاي mg/ml 100 300 (p<0.05) و mg/ml 200 (p<0.01) نشان مي دهد. در اين پژوهش سلولها از نظر مورفولوژي نبز بوسيله ميکروسکوپ فاز کنتراست مورد بررسي قرار گرفتند. مهمترين تغيير در سلولها افزايش گرانول هاي ترشحي است، اما اين افزايش در وضعيت بيولوژيكي آنها در محيط کشت تاثيري ندارد.

 نسخه قابل چاپ