پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 2:13 PM
| 2 : زيست شناسي ايران زمستان 1385; 19(4):384-397. |
| تنوع ايزوزيمي فسفو گلوكز ايزومراز، فسفو گلوكو موتاز، شيكيمات دهيدروژناز و فسفو گلوكونات دهيدروژناز راش Fagus orientalis Lipsky در راشستان هاي ايران |
| صالحي شانجاني پروين* |
| * موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع، تهران، ايران |
| گونه راش يكي از فراوان ترين و از نظر اقتصادي مهمترين جنس هاي درختان چوبي شمال ايران است. تنوع ايزوزيمي Fagus orientalis Lipsky در 14 جمعيت راش ايراني در طول گستره پراكنش اين گونه درختي در منطقه هيركاني بوسيله مطالعات آنزيمي بررسي شد. گوناگوني آنزيمي جمعيت هاي راش با استفاده از 5 لوكوس آنزيمي در 4 سيستم آنزيمي شامل فسفو گلوكز ايزومراز (PGI )، فسفو گلوكو موتاز (PGM )، شيكيمات دهيدروژناز (SKDH )، فسفو گلوكونات دهيدروژناز (6PGD) بوسيله الكتروفورز ژل نشاسته مطالعه گرديد. از ميان 19 آلل مشاهده شده، 12 آلل نادر (با فراواني كمتر از 5%) در 5 لوكوس و 8 آلل مختص به محل (با حضور در كمتر از 5 جمعيت) رديابي شدند و ملاحظه گرديد كه گرچه كليه آلل هاي مختص به محل نادر هستند، ولي كليه آلل هاي نادر مختص به محل نمي باشند. جمعيت هاي نكا در ارتفاع 900 متر از سطح دريا و خيرود در ارتفاع 2000 متر بيشترين تعداد آلل و جمعيت اسالم در ارتفاع 1900 متر از سطح دريا بيشترين تعداد آلل مختص به محل را دارا مي باشند. هيچ آلل مختص به محل يا نادري در جمعيت گرگان در ارتفاع 2000 متر از سطح دريا مشاهده نگرديد. در اين پژوهش با توجه به وجود اختلافات آب و هوايي مهم در جمعيت هاي انتخابي (از شرقي ترين تا غربي ترين و از بالاترين تا پايين ترين منطقه پراكنش راش در جنگل هاي راش) برخي شيب هاي جغرافيايي از گوناگوني آلل هاي غالب PGI-B/B و SKDH-A/B در ميان جمعيت ها يافت گرديد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
