پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 2:09 PM
| 5 : زيست شناسي ايران بهار 1386; 20(1):42-49. |
| بررسي پارامترهاي خاک و عوامل زيستي در ريزوسفر درختان كاج و اقاقيا در پارک هاي طالقاني و چيتگر استان تهران |
| شريفي مظفر*,قربانلي مه لقا,براتي مرجان |
| * تهران ، دانشگاه تربيت مدرس ، دانشکده علوم پايه ، گروه علوم گياهي |
|
شناخت عوامل موثر در حفظ، احيا و بهره برداري از پوشش هاي گياهي در مناطقي که خاک با کمبود آب و مواد غذايي مواجه است و يا حتي گياهان مواجه با تنشهايي از قبيل شوري و کم آبي اهميت فراواني دارد. در خاک هايي كه كمبود مواد غذايي دارند، حضور ميکروارگانيسم ها از جمله قارچ هاي ميکوريزي بربقاي گياهان تاثير دارد. قارچ هاي ميکوريزي همزيست هاي مفيدي براي گياهان مي باشند و در جذب آب و عناصري مانند فسفر، نيتروژن و پتاسيم و ديگر مواد معدني به گياه کمک مي کنند. استفاده از قارچ هاي ميکوريزي مي تواند برخي از مشکلات اساسي موجود در مورد پايدار سازي جنگل و فضاهاي سبز را از بين ببرد. در اين طرح دو منطقه پارک جنگلي چيتگر و پارک طالقاني، متفاوت از نظر رشد گونه کاج تهران Pinus eldarica)) و اقاقيا (Robinia pseudo acacia)، انتخاب گرديد و از نظر خاک شناسي مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. از طرفي در ارتباط با عوامل زيستي، همزيستي ريشه اين گياهان با قارچ هاي ميکوريزي، ميزان فسفر و پرولين ريشه گياهان و همچنين درصد حضور هاگ هاي قارچي در ريزوسفر اين درختان بررسي شد. از نظر خاک شناسي بافت خاک مناطق مورد مطالعه از نوع لومي ماسه اي بوده و ايستگاه هاي مختلف pH تقريبا يکساني بين 7.3 تا 7.7 دارند، اما ميزان يون هاي سديم و کلر و EC خاک مربوط به پارک طالقاني بيشتر مي باشد. رشد درختان کاج منطقه پارک طالقاني بيشتر از منطقه پارک چيتگر است، در منطقه پارک چيتگر درصد همزيستي ريشه کاج در سطح 5 درصد بطور معني داري بيشتر مي باشد. رشد درختان اقاقيا در دو منطقه مورد مطالعه تقريبا يکسان و تفاوت معني داري ندارد. تفاوت ميانگين تعداد هاگ در هر گرم خاک ريزوسفر درختان کاج در ايستگاه هاي دو منطقه معني دار نيست. ميزان پرولين ريشه درختان کاج و اقاقيا در پارک طالقاني در سطح 5 درصد بطور معني داري بيشتر از ميزان پرولين ريشه کاج و اقاقيا در پارک چيتگر است. ميزان فسفر ريشه درختان کاج ايستگاه سوم پارک چيتگر در سطح 5 درصد بطور معني داري بيشتر از ساير ايستگاه ها بود و ميزان فسفر در ريشه گياهان اقاقيا در ايستگاه هاي مختلف تفاوت معني داري نداشت. کمبود عناصر غذايي خاک در ايستگاه هاي پارک چيتگر در مقايسه با پارک طالقاني مي تواند به عنوان عاملي مهم در ضعيف بودن و کاهش رشد گونه هاي درختي مخصوصا کاج در منطقه مذکور مطرح گردد. اگرچه در خاک هاي داراي مقادير پايين عناصر غذايي معمولا قارچ هاي ميکوريزي حضور بيشتري دارند اما تحقيق حاضر اين مطلب را تاييد ننمود و حضور کم قارچ هاي ميکوريزي در پارک چيتگر مي تواند دليل ديگري براي ضعيف ماندن درختان کاج در مقايسه با پارک طالقاني باشد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
