بانک مقالات زیست شناسی

جنس Aspergillus از دسته قارچ هاي ناقص و با تنوع گونه اي فراوان است. برخي از گونه هاي اين قارچ باعث آلودگي در انسان، حيوان، گياه و خشکبار مي گردند. اكثر گونه هاي Aspergillus به واسطه توليد آنزيم پكتيناز توانايي تجزيه مواد گياهي را دارند. از گونه هاي مهم اين جنس مي توان به دو گونه Aspergillus flavus و A. niger اشاره نمود. هرچند با استفاده از روش هاي معمول ريخت شناسي تفاوت هاي بين اين دو گونه Aspergillus را مي توان تعيين نمود، ولي اين روش ها نمي تواند نمايانگر تنوع هاي درون گونه اي باشد. از آنجا كه اين دوگونه قادر به ترشح آنزيم پكتيناز مي باشند، لذا در اين مطالعه از روش پكتيك زايموگرام بعنوان روشي ساده و كارآمد براي آشكار ساختن اين تفاوت ها استفاده شد. در اين بررسي ابتدا نمونه هاي غذايي، محصولات كشاورزي و غيره جهت جداسازي قارچ به محيط هاي كشت انتقال داده شد. سپس قارچ هاي Aspergillus بدست آمده خالص سازي و بر اساس صفات ظاهري مورد شناسايي قرار گرفتند. در اين راستا 40 جدايه A. niger و 30 جدايه A. falvus شناسايي گرديد. سپس نمونه هاي خالص را تحت شرايط استريل به محيط كشت مايع انتقال داده و سيتروس پكتين بعنوان تنها منبع كربن در اين محيط باعث القاي ترشح آنزيم خارج سلولي پكتيناز توسط قارچ گرديد. پس از انكوباسيون نمونه هاي ياد شده، پكتيناز ترشح شده از آنها استخراج و تغليظ شد و در ژل پلي اكريل آميد افقي الكتروفورز گرديد. حاصل الکتروفورز به دست آمدن 18 الگوي زايموگرام براي A. niger و 8 الگو براي A. flavus بود. با بررسي الگوهاي آنزيمي حاصله از روش الكتروفورزي پكتيك زايموگرام مربوط به دوگونه مذکور علاوه بر مشاهده اختلافات بين گونه اي، تفاوت هاي درون گونه اي نيز به وضوح قابل تشخيص بود. با استفاده از اين روش علاوه بر شناسايي گونه ها و تنوع درون و بين گونه اي مي توان اپيدميولوژي اين قارچ ها را نيز مورد مطا لعه قرار داد.

 نسخه قابل چاپ