بانک مقالات زیست شناسی

جمعيت ايران بعنوان يكي از جمعيتهاي كهن و متعلق به تمدن ايران با منشا هند و اروپايي شناخته مي شود. شواهد تاريخي نشان دهنده هم ريشه بودن جمعيت ايران با جمعيتهاي اروپا و شمال هند است. ليكن مطالعات انسان شناسي و ژنتيك در اين مورد بسيار اندك مي باشد. در مطالعه حاضر كه براي اولين بار در ايران انجام مي گيرد با استفاده از يكي از پلي مورفيسمهاي ژن سيستاتيونين بتاسنتاز (CBS) كه با ورود يك قطعه 68 بازي (Insertion) بنام bp 68 ins 844 در اين ژن ايجاد مي شود، پلي مورفيسم ژني 480 فرد سالم از جميعت جنوب ايران (از نظر جغرافيايي) بررسي شد. خونگيري از اهداكنندگان خوني بعمل آمد كه به سازمان انتقال خون استان فارس مراجعه مي كردند. با استفاده از روش PCR و پرايمرهاي اختصاصي در دو سمت ناحيه ورود قطعه  68bpقطعه فاقد قطعه ورودي(N) به طول 174bp و قطعه حاوي قطعه ورودي (I) به طول  242bpتكثير شد. نتايج حاصل از ژنوتيپ افراد بدين ترتيب است. 418 نفر (08/87 درصد) از كل 480 داراي ژنوتيپ N/N ، 59 نفر (29/12 درصد) داراي ژنو تيپ N/I و 3 نفر (063/0 درصد) داراي ژنوتيپ I/I بودند. مقايسه نتايج حاصله با نتايج بدست آمده از مطالعه اين پلي مورفيسم در ساير جمعيتهاي جهان نشان داد كه جمعيت جنوب ايران از نظر پلي مورفيسم 844ins 68bp بيشترين شباهت را به جمعيت قفقازي (Caucasian) اروپايي بويژه جمعيت جنوب ايتاليا و اسپانيا و سفيد پوستان شمال غرب آمريكا دارد و از جمعيت شرق آسيا و آفريقا بسيار دور مي باشد. اين قرابت ژنتيكي جمعيت جنوب ايران با استفاده از ساير پلي مورفيسمهاي ژنتيكي نيز اثبات شده است. از اين رو، عليرغم اختلاط متعدد ژني جمعيت ايراني با ساير جمعيتهاي مجاور در طول زمان بر طبق بررسيهاي انجام شده روي اين پلي مورفيسم و پلي مورفيسمهاي (HLA2) در جمعيت جنوب مي توان گفت كه تا حدي هنوز ساختار اصلي ژنتيكي كهن، يعني ساختار آريايي متعلق به اقوام هند و اروپايي، حفظ شده است.