بانک مقالات زیست شناسی

گابا بعنوان يك ميانجي عصبي مهاري در مغز مي تواند در بسياري از اختلالات رفتاري و باليني دخالت داشته باشد. كشف تركيبات جديد و اختصاصي موثر بر سيستم گابائرژيك امكان بررسي عمل آنها را بر زير گروههاي گيرنده هاي گابا در بخشهاي مختلف سيستم عصبي فراهم کرده است. هدف از انجام اين پروژه  بررسي نقش گيرنده هاي گابا – ب در ناحيه هسته قاعده اي مينرت (Nucleus Basalis of Meynert =NBM) در فرآيند يادگيري و حافظه مي باشد، بدين منظور، کانولي تنها در يک هسته NBM قرار گرفت (بصورت يک طرفي) و آزمون يک روز پس از آموزش حيوانات با استفاده از دستگاه احترازي غير فعال انجام شد. باكلوفن بعنوان يك آگونيست گيرنده هاي گابا – ب با غلظتهاي 01 /0، 05/0 و 1/0 ميكروگرم در 5/0 ميكروليتر سالين مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد كه دوز هاي 05/0 و 1/0 ميكروگرم اين دارو باعث كاهش توان حيوان در بيادآوري آموخته هاي قبلي مي شود. در حاليکه وقتي CGP35348 بعنوان يك آنتاگونيست گيرنده هاي گابا – ب با غلظتهاي 1/0، 5/0 و 1 ميكروگرم در 5/0 ميكروليتر سالين استفاده مي شود دوز هاي 5/0 و 1 ميكروگرم اين دارو توان حيوان براي بيادآوري آموخته هاي قبلي افزايش مي يابد، اما دوز 1/0 ميكروگرم اين دارو بي تاثير است. نتايج همچنين نشان مي دهند که از تزريق ترکيب توام دو داروي باکلوفن و CGP در دوزهايي با اختلاف غلظت کم سبب تضعيف حافظه مي شود  در حالي که تزريق ترکيب توام دارو هاي فوق هنگامي که غلظت CGP بيست برابر يا پنجاه برابر بيشر از باکلوفن است حافظه را تقويت مي کند. از اين نتايج چنين استنباط مي شود كه تحريك گيرنده هاي گابا – ب در ناحيه NBM باعث مختل شدن يادگيري و حافظه شده و مهار اين گيرنده ها منجر به تقويت يادگيري و حافظه مي گردد.