بانک مقالات زیست شناسی

كلزا يكي از با اهميت ترين گياهان روغني جهان بشمار مي رود. انتقال ژن به گياهان زراعي که بمنظور اصلاح ژنتيکي آنها صورت مي گيرد، وابستگي کامل به توسعه روشي كارا براي باززايي نوساقه هاي زنده و سبز از بافتهاي كشت شده و روش تراريختي مناسب دارد. هدف از تحقيق حاضر مقايسه چند ژنوتيپ كلزا با سطح زير کشت بيشتر در کشور و ارايه يك روش با كارايي نسبتا بالا براي ايجاد نوساقه و باززايي از لپه و محور زير لپه‌‌ گياهچه هاي آن مي باشد. در اين تحقيق 7 رقم تجاري PF-7045-91، SLM-046، Westar، Global، Ceres، Option 500 و Hyola 401 از نظر صفت باززايي با يکديگر مقايسه شد. براي اين منظور بذرهاي كلزا پس از ضد عفوني سطحي، در شرايط كاملا استريل، روي محيط كشت جوانه زني كاشته شدند. با حذف جوانه انتهايي از گياهچه هاي 5 روزه، لپه هاي آنها را كه داراي دمبرگ2mm  بوده، به محيط كشت ايجاد نوساقه منتقل شد. از گياهچه هاي 21 روزه، محورهاي زير لپه‌اي جدا شده و ابتدا بر روي محيط كشت ايجاد کالوس و سپس ايجاد نوساقه كشت و در شرايط کنترل شده نگهداري گرديد. در طول اين مدت تعدادي نوساقه از انتهاي لپه ها يا بر روي کالوسهاي واکشت شده ظاهر شد. نوساقه ها پس از شمارش، به محيطهاي كشت طويل شدن و ريشه زايي منتقل شدند. نتايج نشان داد كه از نظر درصد باززايي نوساقه، تفاوت بسيار معني داري بين ارقام و ريزنمونه هاي ذكر شده وجود دارد. در اين تحقيق رقم PF-7045-91 با 7/84 درصد بيشترين قابليت توليد نوساقه را از لپه ها، نشان مي دهد. همچنين براي باززايي نوساقه از طريق کشت محور زير لپه، رقم SLM-046 با 2/9 درصد باززايي، داراي بيشترين فراواني مي باشد. بطور کلي بين دو نوع ريز نمونه، لپه، ميزان باززايي بيشتري نسبت به محور زير لپه نشان مي دهد. در اين تحقيق مشخص گرديد كه با بکارگيري روشهاي خاص امكان باززايي چندين نوساقه از يك انتهاي لپه وجود دارد كه اين يافته يك خصوصيت با ارزش در تراريختي و باززايي گياهان محسوب مي شود.