پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 11:18 AM
| 8 : زيست شناسي ايران تابستان 1388; 22(2):271-281. |
| بررسي تنوع ژنتيکي توده هاي بومي خربزه ايراني (.Cucumis melo L) با استفاده از نشانگرهاي ملکولي بين ريزماهواره اي (ISSR) |
| فابريكي اورنگ صديقه,شمس بخش مسعود*,جلالي جواران مختار,احمدي جعفر |
| * تهران، دانشگاه تربيت مدرس، دانشکده کشاورزي، گروه بيماري شناسي گياهي |
|
با توجه به قدمت کشت و کار ارقام متنوعي از خربزه و طالبي در ايران، بنظر مي رسد ذخاير ارزشمند و غني ژنتيکي از اين گياه در ايران وجود داشته باشد. در اين پژوهش، تنوع ژنتيكي 54 توده خربزه و طالبي جمع آوري شده از يازده استان کشور شامل استانهاي اصفهان، خراسان جنوبي، خراسان شمالي، خراسان رضوي، يزد، كرمان، كرمانشاه، ايلام، زنجان، اردبيل و همدان با استفاده از نشانگرهاي ISSR بررسي گرديد. در مجموع 11 آغازگر كه داراي تواليهاي ساده تكراري (ريزماهواره اي) بودند براي تكثير قطعاتي از DNAي ژنومي گياه استفاده شد. در اين بررسي 84 مكان ژني امتياز بندي شدند كه از اين تعداد 63 مكان چند شكلي نشان دادند. براي ارزيابي شباهت ژنتيكي ميان توده ها از تحليل خوشه اي با استفاده از ضريب تشابه جاكارد با روش UPGMA استفاده گرديد. ميانگين فاصله ژنتيكي ميان توده ها (با استفاده از ضريب تشابه جاكارد) 0.74 و ميانگين محتواي اطلاعات چند شكل (PIC) 0.84 بود. آغازگر (AC)8G بالاترين مقدار PIC (0.92) را دارا بود. بررسي دندروگرام حاصل از تجزيه خوشه اي تنوع بالايي را در بين ژنوتيپهاي مورد مطالعه نشان داد. بيشترين فاصله ژنتيكي بين ژنوتيپ هاي بيرجند و تيل زرد و كمترين فاصله ژنتيكي بين ژنوتيپهاي گرگاب و يزدي بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نشانگرهاي ISSR بطور موثري مي توانند براي مطالعه تنوع ژنتيكي توده هاي خربزه و طالبي استفاده شوند و از ميان آغازگرهاي استفاده شده، آغازگر (AC)8G مناسب ترين آغازگر براي مطالعات بعدي تشخيص داده شد. |
| كليد واژه: خربزه، طالبي، تنوع ژنتيكي، نشانگر ISSR |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
