بانک مقالات زیست شناسی

آگاهي از نوع عمل ژنهاي کنترل کننده صفات در روشهاي اصلاح ژنتيکي جمعيتهاي گياهي از اهميت ويژه اي برخوردار است. به منظور به دست آوردن بهترين مدل ژنتيكي براي صفات مختلف تحت شرايط تنش خشكي در گندم آزمايش تجزيه ميانگين نسلها با استفاده از نسلهاي والديني (P₂ , P₁)، و نسلهاي F₁، F₂، BC₁ و BC₂ انجام گرفت. اين آزمايش در قالب طرح آماري بلوكهاي كامل تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. صفات مورد بررسي در اين آزمايش عبارت بودند از: تعداد سنبله، ارتفاع بوته، طول پدانكل، طول سنبله، طول ريشك، تعداد دانه در سنبله، وزن سنبله، عملكرد دانه تك بوته و وزن 100 دانه. براي تجزيه ميانگين نسلها از مدل مدر و جينكز استفاده شد. عدم تطابق مدل ساده افزايشي- غالبيت براي توجيه كنترل ژنتيكي تمام صفات ملاحظه شد و مشخص گرديد که مكانهاي ژني كنترل كننده صفات مورد مطالعه به طور مستقل عمل نكرده و بين آنها اثرات متقابل غيرآللي (اپيستازي) وجود دارد. توزيع صفات مورد مطالعه در جمعيتهاي F₂ و بك كراس پيوسته بود و اين پيوستگي دلالت بر توارث پلي ژنيك درصفات مورد بررسي دارد. در اين مطالعه مدل افزايشي ـ غالبيت در تمام موارد مدل مناسبي نبوده و در اكثر موارد همه اجزاي مدل بسيار معني دار و به طور كلي اثرات اپي ستاتيك داراي اهميت بودند. درجه غالبيت براي اغلب صفات مقدار نسبتا بالايي (بزرگتر از يك) بوده و نشانگر وجود فوق غالبيت در نتاج F₁ براي اين صفات بوده است.

 نسخه قابل چاپ