پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 11:04 AM
10 : زيست شناسي ايران زمستان 1388; 22(4):645-660. |
فلور رويشگاههاي Artemisia sieberi در ايران |
ربيعي مينا*,عصري يونس,حمزه بهنام,جليلي عادل |
* كرج، دانشگاه پيام نور |
در اين پژوهش تنوع گياهي رويشگاههاي Artemisia sieberi در ايران مورد مطالعه قرار گرفت. اين رويشگاهها در دشتهاي دامنه اي و آبرفتي فلات مرکزي ايران با سه اقليم نيمه خشک، خشک خفيف و فراخشک واقع هستند. دامنه ارتفاعي اين رويشگاهها 2350 - 830 متر بالاتر از سطح دريا، دامنه بارندگي سالانه 350.1 – 59.5 ميلي متر و دامنه دماي متوسط سالانه 20.8 – 12.5 درجه سانتي گراد است. نمونه هاي گياهي از 34 رويشگاه A. sieberi واقع در 10 استان کشور در طول سه فصل رويشي بين سالهاي 1385 - 1384 جمع آوري گرديدند. پس از انتقال نمونه ها به هرباريوم مرکزي ايران با استفاده از فلورهاي مختلف مورد شناسايي قرار گرفتند. سپس شکل زيستي گياهان جمع آوري شده بر اساس سيستم رونکيه تعيين گرديد. در مجموع 372 گونه گياهي در رويشگاههاي A. sieberi تشخيص داده شد. از اين تعداد دو گونه بازدانه، 318 گونه نهان دانه دو لپه اي و 52 گونه نهان دانه تک لپه اي است که به 42 تيره و 195 جنس تعلق دارند. بازدانگان يک تيره و يک جنس، دولپه ايها 34 تيره و 166 جنس و تک لپه ايها هفت تيره و 28 جنس را به خود اختصاص مي دهند. در ميان گياهان اين رويشگاهها، تيره هاي Asteraceae (18درصد)، 10.2) Chenopodiaceae درصد(، Fabaceae (8.9 درصد) و Poaceae ( 7.8درصد) به ترتيب بيشترين تعداد گونه ها را به خود اختصاص مي دهند. شکل زيستي گونه هاي گياهي رويشگاههاي A. sieberi نيز نشان مي دهد که در اين رويشگاهها تروفيتها با 40 درصد، فراوان ترين شکل زيستي مي باشند و پس از آنها همي کريپتوفيت ها با 28.8 درصد قرار دارند. |
كليد واژه: استپ درمنه، فلور، شکل زيستي، مناطق خشک و نيمه خشک، ايران |
نسخه قابل چاپ |