بانک مقالات زیست شناسی

دما يکي از عوامل محيطي تاثيرگذار بر مراحل مختلف تشکيل ميوه و دانه مي باشد. دراين مطالعه اثر تنش گرما بر مراحل جوانه زني دانه گرده و رشد لوله گرده گياه فلفل Capsicum annuum L.var. Malali در شرايط درون شيشه اي مورد بررسي قرارگرفت. گياهان پس از ورود به فاز زايشي به دو گروه تقسيم شدند. گروه شاهد در تيمار دمايي 25±3 درجه سانتي گراد در روز و 18±3 درجه سانتي گراد در شب و گروه تيمار در دماي 38±3 درجه سانتي گراد در روز و 28±3 درجه سانتي گراد در شب قرار گرفتند. دانه گرده حاصل از گلهاي شاهد و گلهاي تحت تنش گرما در محيط کشت كه حاوي 10 ساکارز درصد، 0.1 ميلي مول اسيد بوريک، 1 ميلي مول کلريد کلسيم و 1 درصد آگار بود کشت داده شد و در تيمارهاي دمايي از 0 تا 40 درجه سانتي گراد با فاصله هاي دمايي 5 درجه سانتي گراد قرار گرفتند و درصد جوانه زني وميزان رشد لوله هاي گرده طي ساعات اول، دوم و سوم بعد از کشت محاسبه شد. درصد جوانه زني دانه گرده جمع آوري شده ازگلهاي شاهد درتيمار دماي 25-20 درجه سانتي گراد 80 درصد بود كه به كمتر از 5 درصد در تيمارهاي دمايي بالاتر از 35 و كمتر از 5 درجه سانتي گراد رسيد .جوانه زني دانه گرده گلهاي تحت تيمار گرما در دماي 25-20 از حدود 15 درصد به كمتر از 5 درصد در تيمارهاي دمايي بالاتر از 30 و كمتر از 10 درجه سانتي گراد رسيد. رشد لوله گرده گلهاي شاهد از 0.5 ميلي متر در دماي 25-20 درجه سانتي گراد به كمتر از 0.005 ميلي متر در تيمارهاي دمايي بالاتر از 35 و كمتر از 10 درجه سانتي گراد رسيد. رشد لوله گرده گلهاي تحت تيمار گرما نيز از 0.07 ميلي متر در دماي 25-20 درجه سانتي گراد به حدود صفر در تيمارهاي دمايي بالاتر از 35 و كمتر از 10 درجه سانتي گراد رسيد. بررسي برشهاي ميکروتومي بساک گلهاي تحت تنش و شاهد نيز نشان دهنده افزايش چشمگير تعداد دانه هاي گرده غير عادي و توخالي مي باشد. نتايج حاصل از اين بررسي حاکي از حساسيت بالاي اندام زايشي نر گياه فلفل نسبت به تنش گرما مي باشد.

 نسخه قابل چاپ