بانک مقالات زیست شناسی

پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391  10:52 AM

11 : زيست شناسي ايران 1389; 23(1):108-114.

مقايسه فنوتيپ مقاومت به متيسيلين با حضور ژن mecA در ايزوله هاي كلينيكي استافيلوکوکوس اپيدرميديس

راعي فرشته,افتخار فرشته*

* تهران، دانشگاه شهيد بهشتي، دانشکده علوم زيستي، گروه ميكروبيولوژي

سويه هاي کوآگولاز منفي استافيلوکوکوس مقاوم به متيسيلين از عوامل مهم ايجاد عفونت بيمارستاني هستند و اغلب به علت مقاومت به سايرداروها از جمله آنتي بيوتيکهاي بتالاکتام اهميت زيادي دارند. هدف از اين مطالعه، مقايسه فنوتيپي مقاومت به متيسيلين با حضور ژن مقاومت (ژن (mecA بود. تعداد 55 ايزوله استافيلوکوکوس اپيدرميديس از 3 بيمارستان شهر تهران جمع آوري و حساسيت آنها نسبت به متيسيلين به وسيله روش انتشار در ديسک بررسي شد. همچنين کمترين غلظت موثر دارو (MIC) با روش Broth Microdilution اندازه گيري و حضور ژن مقاومت به وسيله پرايمرهاي اختصاصي با روش PCR مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از روش آنتي بيوگرام نشان داد که 50 سويه (90.9 درصد) به متيسيلين مقاوم بودند که از بين آنها 8 سويه مقاومت بينابيني نشان دادند. همچنين 43 سويه (78.1 درصد) با MIC? 4µg / ml نسبت به متيسيلين مقاوم بودند. نتايج MIC براي سويه هاي داراي مقاومت بينابيني نشان داد که 5 سويه به متيسيلين حساس و 3 سويه مقاوم بودند. نتايج حاصل از آزمون PCR  نشان داد که از بين سويه هاي مقاوم به متيسيلين (با دو روش فنوتيپي)‏، 42 سويه حامل ژن mecA و تنها 1 سويه فاقد آن بود. همچنين 4 سويه با فنوتيپ حساس به متيسيلين، واجد ژن mecA بودند. نتايج به دست آمده پيشنهاد مي کند که تنها حضور ژن mecA دليل بر مقاومت در ميکروارگانيسمها نيست و بيان ژن که تحت کنترل شرايط محيطي است، اهميت بيشتري در تعيين مقاومت باکتري دارد.

كليد واژه: متيسيلين، استافيلوکوکوس اپيدرميديس، mecA، PCR

نسخه قابل چاپ