بانک مقالات زیست شناسی

گوجه فرنگي از محصولات مهم زراعي است که مقاومت نسبي به شوري دارد(1.3<EC<6.1) ، ولي در محيط شور رشد و توليد گياه به طور چشمگيري کاهش مي يابد. گياهان ازطريق مکانيسمهاي مختلف بيوشيميايي قادر به تحمل شوري هستند، راههايي که به نگهداري و حفظ آب و نيز حفظ هم ايستايي يونها کمک مي نمايد. يکي از ساز و كارهاي ايجاد سازگاري با تنش شوري، ساختن مواد فعال اسمزي (نظير پرولين) و تجمع آنها به ويژه در سيتوپلاسم سلولها مي باشد. از طرف ديگر، حضور يون کلسيم نيز مي تواند موجب بهبود عوارض نامطلوب حاصل از شوري شود. در تحقيق حاضر به منظور بررسي تاثير کلسيم بر بهبود آسيبهاي ناشي از شوري آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با سه تکرار انجام شد. گياهان گوجه فرنگي واريته موبيل در شرايط هيدرو پونيک و در محلول غذايي هوگلند کشت شدند. در اين آزمايش از محلولهاي کلريد سديم با هدايت الکتريکي 0، 8، 10، 15 و14  دسي زيمنس بر متر به عنوان سطوح مختلف شوري و از نمکهاي کلريد کلسيم و سولفات کلسيم 5 ميلي مولار، به عنوان منبع کلسيم استفاده شد. بخش هوايي گياه پس از 8 هفته جمع آوري گرديد، سپس وزن خشک بخش هوايي و ميزان پروتئينهاي محلول، قندهاي محلول، پرولين و عناصر معدني (سديم و پتاسيم) در برگها مورد سنجش قرار گرفت. بررسيها نشان داد که وزن خشك بخش هوايي با افزايش شوري (به ويژه در شوري 10 دسي زيمنس بر متر) کاهش معني دار مي يابد. همچنين افزايش شوري در همه سطوح شوري باعث افزايش معني دار مقدار پروتئينهاي محلول، قندهاي محلول و پرولين گرديد. از طرف ديگر با افزايش شوري مقدار سديم در برگ افزايش و مقدار پتاسيم، کاهش قابل توجه و معني داري نشان داد. تيمار با کلسيم با کاهش جذب سديم و افزايش جذب پتاسيم و همچنين تحريک سنتز و تجمع پرولين موجب بهبود معني دار رشد و کاهش اثرات نامطلوب شوري گرديد. اين احتمال نيز وجود دارد که کلسيم با تاثير بر پايداري و ساير خواص غشاء، از جمله نفوذپذيري آن، نقش بهبود دهنده خود را ايفا مي کند. بنابراين به نظر مي رسد که استفاده از کلسيم مي تواند يک راه حل ساده و اقتصادي براي جلوگيري از اثرات نامطلوب شوري در گياه گوجه فرنگي باشد.

 نسخه قابل چاپ