پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 10:46 AM
8 : زيست شناسي ايران 1389; 23(2):215-233. |
بررسي اثر عوامل توپوگرافي و اقليمي بر پراکنش خرس قهوه اي Linneaus, 1758): Carnicora, Ursidae Ursus arctos) در استان فارس با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) |
غلام حسيني علي*,اسماعيلي حميدرضا,آهني حسين,تيموري آزاد,ابراهيمي مهرگان,كمي حاجي قلي,ظهرابي حميد |
* شيراز، دانشگاه شيراز، دانشکده علوم، بخش زيست شناسي |
خرس قهوه اي (Ursus arctos) و خرس سياه (Ursus thibetanus) دو گونه از حدود 194 گونه پستاندار شناخته شده در ايران ميباشند. پراکنش خرس سياه در ايران محدود به جنوب شرق کشور و پراکنش خرس قهوه اي محدود به نواحي جنگلي رشته کوههاي البرز و زاگرس مي باشد. استان فارس مرز نهايي جنوبي پراکنش خرس قهوه اي در ايران است. در پژوهش اخير، پس از مشخص نمودن پراکنش اين گونه در استان فارس، وضعيت زيستگاهها از نظر توپوگرافي و اقليمي با استفاده از نرم افزار Arc GIS 9.2 بررسي شد. در اين تحقيق بر اساس داده هاي حاصل از تلفيق لايه هاي اطلاعاتي گوناگون و داده هاي حاصل از پراکنش خرس قهوهاي مشخص گرديد که نمايه ها و شواهد مربوط به حضور اين گونه در بيش از 80 درصد موارد در مناطق کوهستاني، بيش از 50 درصد در محدوده ارتفاعي 2002 - 2405، 48.4 درصد در محدوده شيب 10 - 15 درصد، 45.34 درصد در اقليم نيمه خشک، 41.93 درصد در مناطقي با بارندگي 600 تا 700 ميلي متر در سال و عمدتا در نواحي سرد مشاهده گرديده است. نتايج اين تحقيق در يافتن ديگر زيستگاههاي مناسب و امن جهت زيست اين گونه و نيز مديريت بهينه زيستگاهها حايز اهميت است. |
كليد واژه: خرس قهوه اي، فارس، سامانه اطلاعات جغرافيايي، توپوگرافي، اقليم |
نسخه قابل چاپ |