پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 10:20 AM
| 8 : زيست شناسي ايران 1389; 23(5):697-706. |
| تنوع گونه هاي گياهي در جهتهاي مختلف جغرافيايي جنگل پايين بند خانيکان، چالوس مازندران |
| كوچ يحيي*,جليلوند حميد,پورمجيديان محمدرضا,فلاح اصغر |
| * نور، دانشگاه تربيت مدرس، دانشكده منابع طبيعي و علوم دريايي، گروه جنگلداري |
|
به منظور بررسي جهتهاي جغرافيايي مختلف از نظر تنوع گونه هاي گياهي، جنگلهاي پايين بند خانيکان چالوس با مساحت 2807 هکتار انتخاب گرديد. تعداد 60 قطعه نمونه 400 مترمربعي با روش نمونه برداري تصادفي سيستماتيک جهت بررسي پوششهاي گياهي به کار گرفته شد. در داخل هر قطعه نمونه نوع گونه هاي گياهي شناسايي و درصد پوشش آنها بر اساس معيار براون- بلانکه برآورد شد. براي تحليل پارامترهاي تنوع، غنا و يکنواختي از شاخصهاي سيمپسون، شانون وينر، مکينتاش، مارگالف، منهنيک، پيت و هيل استفاده شد. نتايج نشان داد که در بين جهتهاي جغرافيايي مورد بررسي بالاترين مقدار شاخصهاي تنوع و غناي گونه اي به ترتيب به شاخصهاي مکينتاش و مارگالف اختصاص داشته است بر اين اساس بيشترين مقدار شاخص مکينتاش در جهت غربي (70.713) و کمترين مقدار در جهت جنوبي (35.472) مشاهده شد. در حالي که بيشترين و کمترين مقادير شاخص مارگالف به ترتيب به جهتهاي جنوب غربي (1.827) و جنوب شرقي (1.346) اختصاص داشته است. بالاترين مقدار شاخصهاي يکنواختي در جهتهاي جنوبي، شمال غربي و جنوب شرقي به شاخص پيت و در جهتهاي شمالي، شرقي، غربي، شمال شرقي و جنوب غربي به شاخص هيل تعلق داشته است. بر اساس نتيجه تجزيه واريانس، اختلاف معني داري در بين شاخصهاي مذکور در جهتهاي مختلف جغرافيايي مشاهده نشد. |
| كليد واژه: تنوع زيستي گياهي، شاخصهاي تنوع، جهتهاي جغرافيايي، مازندران، جنگل |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
