بانک مقالات زیست شناسی

غده تيروئيد يکي از مهم ترين غدد درون ريز بدن مي باشد که در تنظيم متابوليسم و رشد نقش حياتي را ايفا مي نمايد. از اين جهت عملکرد بد اين غده از جمله کم کاري آن، مورد توجه زيادي قرار دارد. عناصر کمياب از جمله مس و روي نيز مانند غده تيروئيد در شکل گيري صحيح بسياري از اعمال بدن نقش مهمي را بر عهده دارند و بنابراين تغييرات آنها حتي به صورت جزئي، موجب بروز اختلالات عمده در ساختار و عملکرد دستگاههاي بدن مي گردد. هدف از اين مطالعه القا کم کاري تيروئيد و بررسي دقيق تر تغييرات ميزان دو عنصر کمياب روي و مس موجود در سرم، در حالت کم کاري تيروئيد مي باشد. تعداد 21 سر موش سفيد صحرايي از جنس نر با ميانگين وزني 5±140 گرم انتخاب و به سه گروه تقسيم شدند. گروه کنترل، به مدت 60 روز آب آشاميدني معمولي دريافت کردند، گروه تيمار با دز پايين، ميزان 1 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر و گروه تيمار با دز بالا، 10 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر از پودر پروپيل تيوراسيل حل شده در آب آشاميدني را به مدت 60 روز دريافت نمودند. در پايان دوره پس از بيهوشي، از حيوانات خونگيري به عمل آمد و نمونه هاي سرم جمع آوري گرديد. غده تيروئيد نيز جداسازي شد. ميزان تغييرات عناصر Zn و Cu در سرم به وسيله دستگاه جذب اتمي و برحسب (part per billion) ppb اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که در گروههاي تيمار به ويژه در گروه تيمار با دز بالا، ميزان هورمون تيروئيدي T₄ در سرم کاهش يافته بود. ميزان عنصر روي کاهش ولي ميزان مس در سرم افزايش نشان داد. اين تغييرات در گروه تيمار با دز بالا بيشتر بود. طبق نتايج به دست آمده مي توان گفت کم کاري تيروئيد القا شده به وسيلهPTU ، به ميزان مصرف وابسته بوده، ضمن کاهش ميزان ترشح هورمونهاي تيروئيدي سبب تغيير در ميزان عناصر کمياب مي شود.

 نسخه قابل چاپ