پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 10:13 AM
8 : زيست شناسي ايران 1389; 23(6):833-842. |
بررسي تغذيه طبيعي تاس ماهي ايراني در کلاسه هاي طولي مختلف |
ايمان پورنمين جاويد*,حيدري صنم,منصف راد فاطمه |
* رشت، دانشگاه گيلان، دانشکده منابع طبيعي، گروه شيلات |
در بررسي حاضر، 55 عدد تاس ماهي ايراني سواحل جنوبي درياي خزر، در سه کلاسه طولي 30> و 60-30 و >60 سانتيمتر از لحاظ رژيم غذايي، مورد مطالعه قرار گرفتند. اين ماهيان به وسيله تور ترال از 85 ايستگاه در اعماق 100-2 متري صيد شدند. در مجموع، 11 خانواده از موجودات که متعلق به 8 خانواده از کفزيان شامل ميزيده (Mysidae) و گاوماهيان(Gobiidae) ، گاماريده (Gammaridae) ونرئيس(Nereidae) ، آمفارتيده (Ampharetidae) و سودوکومائيده(Pseuducumidae) ، اسکروبيکولاريده (Scrobicularidae) و کارديده (Cardidae) بوده و مورد تغذيه قرار گرفته بودند شناسايي گرديدند. نتايج به دست آمده نشان داد که با افزايش طول ماهيان از ميزان تنوع غذايي آنها کاسته مي شود به طوري که کلاسه طولي اول 8 نوع ماده غذايي، کلاسه طولي دوم 5 نوع ماده غذايي و کلاسه طولي سوم 2 نوع ماده غذايي را مورد مصرف قرار داده بودند. غذاي غالب ماهيان کمتر از 30 سانتيمتر، شامل ميزيده، گاوماهيان و نرئيده بود. ماهيان بين 30-60 سانتيمتر، بيشتر از گاوماهيان و ميزيده تغذيه کرده بودند و غذاي غالب ماهيان بيشتر از 60 سانتيمتر، گاوماهيان بودند. متوسط شاخص تهي بودن معده (CV) براي کلاسه اول، 28 بود که نشان دهنده نسبتا پرخور بودن ماهيان مي باشد. در کلاسه دوم ميزان CV برابر 45.4 و در کلاسه سوم 50 مي باشد که نشان مي دهد اين ماهيان در شرايط متوسطي از نظر وضعيت تغذيه اي قرار دارند. |
كليد واژه: تاس ماهي ايراني، رژيم غذايي، Acipenser persicus، سواحل جنوبي درياي خزر، شاخص تهي بودن معده |
نسخه قابل چاپ |