بانک مقالات زیست شناسی

جلبکهاي سبز- آبي هتروسيست دار دسته اي از ميکروارگانيسمهاي آزاد تثبيت کننده ازت هوا هستند که به طور طبيعي در مزارع برنج رشد مي کنند. در اين بررسي جمعيت اين جلبکها در خاک شاليزاري در استان گيلان در فصول مختلف سال، جداسازي و شناسايي گرديد و به صورت کود زيستي به گياه برنج و شلتوکهاي خيسانده افزوده شد. در اين آزمايش pH و رطوبت خاک شاليزار نيز اندازه گيري گرديد. در آزمايش ديگري که با افزودن 2 گرم جلبک به گلدانهاي حاوي بذر گياه برنج انجام شد، ارتفاع و وزن گياه، طول ريشه، رطوبت، چگالي حجمي، چگالي ذره اي و منافذ خاک مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به آزمايشات صورت گرفته تنها نمونه جلبک هتروسيست دار جنس Anabaena با 4 گونه (به ترتيب فراواني):  A. variabilis -4 A. torulosa -3 A. osillarioides -2 A. spiroides -1بود. ميزان pH (6.7، بهار و 6.2، زمستان) و رطوبت خاک (43 درصد، بهار و 36 درصد، زمستان) در بهار بيشتر و در زمستان کمتر از فصول ديگر بود. همچنين در بهار بيشترين تراکم جلبکهاي سبز- آبي خاک با 20 و 12 کلني در محيط کشت الف و ب و در زمستان کمترين تراکم جلبکهاي سبز- آبي خاک با 5 و 4 کلني در محيط کشت الف و ب مشاهده شد. در آزمايش اثر جلبکهاي سبز-آبي بر تندش (Germination) دانه برنج، شلتوکهاي خيس شده با آب و جلبک زودتر شروع به تندش کرده و ميزان رشد گياهکها و ريشه ها بعد از بيست روز بيشتر از شلتوکهاي خيس شده با آب بود. در آزمايش کشت گلداني نتايج به دست آمده شامل: 53 درصد افزايش ارتفاع گياه، 66 درصد افزايش طول ريشه، 58 درصد افزايش وزن تر برگ و ساقه، 125 درصد افزايش وزن خشک برگ و ساقه، 80 درصد افزايش وزن تر ريشه، 150 درصد افزايش وزن خشک ريشه، 20 درصد افزايش رطوبت، 9.8 درصد کاهش چگالي حجمي خاک، 4.8 درصد کاهش چگالي ذره اي خاک، 28 درصد افزايش منافذ خاک بود که در تمامي موارد با توجه به آناليرهاي آماري انجام شده (آزمون t-test مستقل) اختلاف معني دار (p<0.05) در گلدانهاي تيمار نسبت به شاهد مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ