پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 9:59 AM
| 6 : زيست شناسي ايران 1390; 24(1):54-64. |
| تنوع گونه هاي علفي در پيرامون خشكه دارها و درختان افتاده در جنگلهاي سرد آبرود، چالوس |
| حاجي ميرزاآقايي سمانه,جليلوند حميد,پورمجيديان محمدرضا,كوچ يحيي* |
| * نور، دانشگاه تربيت مدرس، دانشكده منابع طبيعي و علوم دريايي، گروه جنگلداري |
|
به منظور بررسي تنوع زيستي و ترکيب گونه هاي علفي در ارتباط با خشکه دارها و درختان باد افتاده، جنگل سرد آبرود چالوس واقع در استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. به اين منظور در خشکه دارهاي سرپا در دايره اي به شعاع 5 متر به مرکزيت خشکه دار و در درختان افتاده مستطيلي به عرض 4 متر (2 متر از طرفين خشکه دار) و به طول خود آنها، گونه هاي علفي شناسايي و درصد پوشش آنها اندازه گيري و ثبت شد. در فاصله 20 تا 30 متري و در جهات متفاوت از خشکه دار، تعداد 2 تا 3 پايه درخت سالم که از نظر گونه، قطر و ارتفاع مشابه خشکه دار بودند به عنوان شاهد انتخاب شدند. ترکيب گونه هاي علفي در رويشگاههاي مختلف نشان داد که در رويشگاه خشکه دار بيشترين درصد حضور مربوط به گونه هايRubus caesius ،Phylitis scolopendrium ،Carex acutiformis ، Oplismenus undulatifolius و Pteridium aquilinum است. در حالي كه در رويشگاه مربوط به درختان سالم بيشترين درصد حضور به گونه هايEuphorbia amygdaloides ، Oplismenus undulatifolius و Asperula odorata اختصاص دارد. همچنين نتايج اين بررسي نشان داد که بيشترين مقادير شاخص تنوع سيمپسون و يكنواختي پيت به پيرامون خشکه دار سرپا و كمترين مقادير آنها به ترتيب به پيرامون درختان سالم سرپا و درختان افتاده تعلق داشت. درخت سالم سرپا داراي بيشترين مقادير غناي گونه اي مارگالف بوده و كمترين مقادير آن به خشكه دار سرپا تعلق داشت. اختلاف معني داري در بين شاخصهاي مذکور در رويشگاههاي مورد بررسي وجود نداشت. |
| كليد واژه: تنوع گونه هاي علفي، خشکه دار، سردآبرود، چالوس |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
