پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 9:56 AM
| 11 : زيست شناسي ايران 1390; 24(3):432-441. |
| بررسي واكنشهاي سرخرطومي ريشه چغندرقند (Bothynoderes obliquefasciatus (Menetries, 1939 Coleoptera: Curculionidae نسبت به گياهان ميزبان |
| ايزدي ندا,فتح پور حسين*,ضرابي مهدي |
| * اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشكده علوم، گروه زيست شناسي |
|
سرخرطومي ريشه چغندرقند Bothynoderes obliquefasciatus (Menetries, 1939) فراوان ترين گونه سرخرطومي مزارع چغندرقند در مناطق گرم و خشك استان اصفهان و از آفات مهم اين محصول مي باشد. اين حشره علاوه بر چغندرقند روي علفهاي هرز سلمه تره(Chenopodium album (Linnaeus, 1753; Chenopodiaceae) ، تاج خروس (Amaranthus sp., Amaranthaceae) و علف شور (Salsola sp., Salsolaceae) نيز به سر مي برد. بررسي ميزان جلب حشرات كامل به اين گياهان از نظر بيواكولوژي آفت بسيار اهميت دارد. با توجه به كم تاثير بودن سموم و نيز اثرات مخرب زيست محيطي آنها يكي از راههاي كاربردي كنترل آفت استفاده از ويژگيهاي رفتاري در جلب به نشانه هاي شيميايي و مواد معطر گياه ميزبان است. در اين پژوهش نقش گياهان ميزبان مختلف اين حشره در جلب آن مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور ارقامي از چغندرقند به عنوان ميزبان اصلي و تعدادي از علفهاي هرز به عنوان گياهان مرتبط در سه وضعيت آزمايشگاهي، گلخانه اي و نيمه صحرايي در قالب طرحهاي آماري مختلف كشت و سپس ميزان جلب و تغذيه حشرات كامل نر و ماده از اين گياهان اندازه گيري و تجزيه و تحليل آماري شد. نتايج نشان داد كه از ميان ارقام مختلف چغندرقند حشره به ارقام IC1،Amelie و Rizofort بيشترين جلب و تغذيه را نشان داد. حشرات كامل از Chenopodium album تغذيه كرده و از ساير علفهاي هرز به عنوان پناهگاه استفاده نمودند. |
| كليد واژه: سرخرطومي ريشه چغندرقند، Bothynoderes obliquefasciatus، چغندرقند، جلب کننده ها، علفهاي هرز |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
