بانک مقالات زیست شناسی

به منظور بررسي اکولوژيکي درخت ارغوان افغاني (Cercis griffithii L.) در غرب ايران و شناسايي رويشگاههاي موجود، محدوده آن در روي نقشه توپوگرافي تعيين و به صورت تصادفي 89 پلات 1200 متر مربعي پياده شد. پوشش گياهي (شامل گونه هاي درختي و درختچه اي)، خاک و عوامل فيزيوگرافي منطقه يادداشت شد. با استفاده از روشهاي آماري چند متغيره در مناطق مورد مطالعه چهار رويشگاه شناسايي شد. نتايج نشان داد كه منطقه ايلام شامل دو رويشگاه مي باشد، رويشگاه اول شامل رويشگاه ارغوان مي باشد كه با سيلت، pH، منيزيم، پتاسيم، کلسيم و فسفر همبستگي مثبت داشته و يک گروه را تشکيل مي دهد، رويشگاه دوم شامل رويشگاه بلوط مي باشد كه با رس، سيلت،pH  و مواد آلي خاک همبستگي مثبت داشته و گونه بارز اين گروه بلوط مي باشد. منطقه پاوه شامل دو رويشگاه بوده، رويشگاه اول شامل رويشگاه ارغوان که با رس، سيلت، pH، هدايت الکتريکي، آهک، مواد آلي، نيتروژن، منيزيم، پتاسيم و کلسيم همبستگي مثبت داشته و يک گروه را تشکيل مي دهد و رويشگاه دوم شامل رويشگاه پسته وحشي مي باشد با سيلت، مواد آلي، نيتروژن، منيزيم، پتاسيم، کلسيم و فسفر همبستگي مثبت داشته است. با توجه به نتايج به دست آمده از اين تحقيق مي توان نتيجه گيري كرد كه گونه ارغوان در مناطقي با خاكهاي داراي رس، سيلت، مواد آلي خاک، کلسيم و پتاسيم بالا در جهتهاي شمالي و با شيب زياد استقرار يافته است. بنابراين جهت كاشت در فضاي سبز شهري، احيا و غني سازي اين گونه در رويشگاه طبيعي آن و ساير مناطق خشك و نيمه خشك مي بايست به نيازهاي اين گونه توجه کافي داشت.

 نسخه قابل چاپ