بانک مقالات زیست شناسی

خاک پارکهاي جنگلي تهران براي باسيلوسهاي پروتئوليتيک مورد غربال سازي قرار گرفتند. پارکهاي جنگلي مورد آزمايش شامل چيتگر، خجير، سرخه حصار، لويزان و طالقاني بودند. در مجموع از 5 نمونه خاک مورد آزمايش،  40جدايه باسيلوس به دست آمد که پس از غربال سازي بر روي محيط Skim milk agar، 18 جدايه واجد فعاليت پروتئوليتيکي بودند. با مقايسه قطر هاله هاي شفاف، يکي از جدايه هاي پارک جنگلي لويزان -واقع در شمال شرق تهران- به منظور انجام مطالعات آزمايشگاهي بيشتر انتخاب شد. اين باکتري بر اساس خصوصيات مورفولوژيکي، رنگ آميزي گرم، تستهاي بيوشيميايي و نهايتا تعيين توالي 16S rDNA به عنوان Bacillus sp. CR-179 تشخيص داده شد. توليد پروتئاز توسط باسيلوس کشت داده شده در محيط مايع حاوي 1 درصد نشاسته به عنوان منبع کربن و 0.4 درصد عصاره خيسانده ذرت به عنوان منبع نيتروژن در مدت 72 ساعت به بيشترين ميزان خود يعني 340.908 U/mL رسيد. نشاسته و مالتوز بهترين سوبسترا براي توليد پروتئاز بودند، در حالي که برخي از قند هاي خالص از جمله فروکتوز، گلوکز و سوکروز تاثيري بر روي توليد پروتئاز نداشتند. در بين منابع متعدد نيتروژن آلي، عصاره خيسانده ذرت، که از منابع ارزان قيمت است، به عنوان بهترين منبع و به دنبال آن عصاره مخمر، آب پنير و عصاره گوشت قرار داشتند. اين گونه باسيلوس قادر به استفاده از اوره به عنوان يک منبع نيتروژن غير آلي به منظور رشد و توليد پروتئاز نبود و pH بهينه براي توليد پروتئاز نيز 8 تعيين شد. مطالعات انجام شده بر روي خصوصيات آنزيمي نشان داد که اين پروتئاز خام بيشترين فعاليت خود را در pH~9 و دماي 60 درجه سانتي گراد نشان داد که آن را براي به کارگيري در بسياري از فعاليتهاي صنعتي مناسب مي سازد.

 نسخه قابل چاپ