پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
یک شنبه 31 اردیبهشت 1391 9:52 AM
| 3 : زيست شناسي ايران 1390; 24(3):342-354. |
| تراريختي مينو و دارابي با واسطه آگروباکتريوم و باززايي ريزنمونه هاي بيان کننده ژن بتاگلوكورونيداز |
| برزگر علي*,رحيميان حشمت اله,هاشمي سهي هاله |
| * ساري، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي، گروه علوم پايه |
|
تراريختي دو ژنوتيپ بومي مركبات شامل مينو (Minou, Citrus sp.) و دارابي (Citrus grandis) با واسطه آگروباكتريوم تومه فاشينس، در شرايط مناسبي که براي بسياري از گونه هاي مرکبات معرفي شده است، انجام شد. تاثير دو تيمار مختلف شامل مدت زمان هم كشتي (24، 72 و 120 ساعت) و غلظتهاي متفاوت هورمون بنزيل آمينوپورين (2، 3 و 4 ميلي گرم در ليتر)، که تاثير زيادي بر روي ميزان تراريختي و باززايي دارند، در يک مجموعه 50 تايي از جداکشتها بررسي گرديد. ناحيه ميان گره شاخه نهالهاي 8–6 ماهه رشد يافته در گلخانه، به طول حدود 1 سانتيمتر بريده شده و به عنوان ريزنمونه براي تراريختي مورد استفاده قرار گرفت. جداکشتها به همراه سويه (GV3850) C58C1 آگروباكتريوم تومه فاشينس واجد پلاسميد pBI121، واجد ژن بتا گلوكورونيداز (uid A)، در محيط هم كشتي قرار گرفتند. هفتاد و دو ساعت هم كشتي در محيط غني از هورمون BAP (5 ميلي گرم در ليتر) باعث افزايش تعداد سلولهاي مستعد براي تراريختي در دو انتهاي بريده شده و در نتيجه افزايش ميزان تراريختي و باززايي گرديد. بيان ژن بتا گالاكتورونيداز در ريزنمونه هاي تراريخت احتمالي با روش بيوشيميايي و حضور آن با روش PCR بررسي شد. با به كارگيري شرايط بهينه، 34.8 درصد از ريزنمونه هاي مينو و 30.1 درصد از ريزنمونه هاي دارابي تراريخت شده، ژن گزارشگر –bگلوكورونيداز را بيان نمودند. پس از انتقال به محيط نوساقه، ريزنمونه هاي تراريخت رشد كرده و شاخه هاي 10–5 سانتيمتري قابل پيوند شدن ايجاد کردند. اين اولين گزارش از تراريختي و باززايي ارقام بومي مركبات ايران مي باشد. |
| كليد واژه: مينو، دارابي، آگروباکتريوم، تراريختي، باززايي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
