بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

درون افيوليت انارک که سن پروتروزوييک بالايي دارد، مرمرهاي خاصي را به صورت پراکنده مي توان مشاهده کرد که بيشترين رخنمون را در دامنه هاي جنوبي کوه چاه گربه (دره چاه مهدي) دارند. اين مرمرها با مرمرهايي که جزيي از سنگ هاي دگرگوني انارک هستند متفاوتند. در بررسي هاي صحرايي، اين مرمرها را به دو شکل توده اي و دايکي مي توان مشاهده کرد. نتايج حاصل از بررسي هاي سنگ شناسي و ژئوشيمي کاني ها نشان مي دهد که اين سنگ ها از کاني هاي کربنات (کلسيت)، گارنت (آندراديت)، کلينوپيروکسن (ديوپسيد و اوژيت غني از منيزيم)، آمفيبول (ترموليت)، سراپانتين، کلريت، اپيدوت ، اسپينل کرم دار، مگنتيت و مگنتيت هاي کرم دار حاصل از دگرساني اسپينل هاي کرم دار تشکيل شده اند. بررسي هاي صحرايي و ميکروسکوپي نشان مي دهد که مرمرهاي موجود در افيوليت انارک در حقيقت ليستونيت هايي قديمي هستند که در اثر فازهاي مختلف دگرگوني ناحيه اي تبديل به مرمر شده اند. سنگ اوليه اين ليستونيت ها نيز دايک ها و توده هاي نفوذي اولترابازيک، پريدوتيت هاي گوشته بوده است. وجود سرپانتين، اسپينل کرم دار، مگنتيت و مگنتيت کرم دار در بررسي هاي ميکروسکوپي ، گواه اين مدعاست که اين مرمرها در اثر دگرگوني ناحيه اي ليستونيت ها تشکيل شده اند.

 نسخه قابل چاپ