پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي
جمعه 29 اردیبهشت 1391 1:34 PM
| 12 : بلورشناسي و كاني شناسي ايران پاییز و زمستان 1384; 13(2):363-378. |
| كاني شناسي، زمين شيمي، موقعيت ساختماني و ارايه مدل ژنتيكي براي ليستونيت هاي خاور ايران |
| زرين كوب محمدحسين*,اميني صدرالدين,آفتابي علي جان,كريم پور محمدحسن |
| * گروه زمين شناسي دانشگاه بيرجند |
|
ليستونيت هاي خاور ايران از نظر کاني شناسي، زمين شيمي در سه گروه کربناتي، سيليسي، و سيليسي – کربناتي قرار مي گيرند.منيزيت، دولوميت، هونتيت، و هيدرومنيزيت کاني هاي اصلي گروه کربناته اند. ليستونيت هاي سيليسي بيشتر از کوارتز، کلسدوئن، اوپال تشکيل شده اند، و ليستونيت هاي سيليسي – کربناتي کاني هاي هر دو گروه کربناته و سيليسي هستند. ساختار معمولي ليستونيت ها، رگبرگي و برشي، و بافت غالب پرکننده فضاي خالي و کلوييدي است. بررسي تعادل جرمي ليستونيت ها و الترامافيک هاي ليستونيتي شده نشان مي دهد که کليه عناصر کاهيده از الترامافيک ها، در ليستونيت ها افزوده شده اند. عملکرد گسل نهبندان در خاور ايران، باعث ايجاد معابري مناسب براي نفوذ آبهاي بارشي به اعماق، گرم شدن و افزايش قابليت حلاليت آنها و دگرساني واحد الترامافيک آميزه رنگين شده است. آبهاي گرم شده ضمن شستشوي سنگهاي مسير از طريق پهنه هاي برشي به سمت بالا حرکت و در شرايط سطحي يا نزديک به سطح در Eh و pH مناسب، مواد همراه خود را در فضاهاي خالي به صورت انواع ليستونيت ها بجا گذاشته است. |
| كليد واژه: ليستونيت، سيليسي، ليستونيت سيليسي، كربناتي، ليستونيت كربناتي، خاور |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
