بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

سختي کانيها يکي از ويژگي هاي مهم فيزيکي آنهاست که براي تعيين آن روشهاي مختلفي ارايه شده است. متداول ترين اين روشها جدول سختي موهس است که در آن سختي کاني ها بيشتر کيفي و بدون يکا بوده و نسبت به هم سنجيده مي شوند. در اين مقاله با توجه به اهميت تعيين دقيق تر سختي کاني ها و تعيين يکاي آنها روش جديدي بر پايه سرشتيهاي فيزيکي کاني ها ارايه شده است. در اين روش مبنا ضريب اصطکاک کاني است که با توجه به آن عوامل موثر ديگري نظير دما نيروي عمود بر سطح سختي سطوح، سرعت و راستاي آن نيز مورد بررسي قرار مي گيرند. نتايج آزمايش هاي انجام شده در اين بررسي نشان داد که سختي هاي کاني از طريق اصطکاک قابل بررسي است که به عواملي چون دما نيروي عمودي بر سطح سختي سطوح سرعت و راستاي سرعت بستگي دارد و سپس به رابطه مستقيم يا وارون اين عوامل با ضريب اصطکاک پرداخته شده است. اين روش که آن را روش سختي اصطکاک FH(Frictional Hardness)  ناميده ايم با سه روش موجود؛ موهس، راک ول، و نفوذي مقايسه شده است. برتريهاي مهم روش FH عبارتند از: 1- دارا بودن يکا و بعد ويژه 2- جدا سازي بهتر سختي کاني هاي مختلف 3- اينکه تعداد زيادي از کاني ها به علت نزديک بودن سختي هايشان در يک بازه سختي قرار نمي گيرند. در اين روش دماي بيشينه داراي اهميت ويژه اي است که مي توان آن را هم از طريق روابط انرژي و گرما محاسبه کرد و هم با استفاده از دماسنج هاي تماسي (ترموکوپل)

 نسخه قابل چاپ