بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

كانسار بوکسيت جاجرم به طول 16 کيلومتر با جهت شرقي - غربي بر روي سطوح کارستي سازند دولوميتي اليكا رخنمون دارد. در اين مقاله به منظور آگاهي از اندازه ذرات، شرايط تشكيل، درجه تبلور، تخلخل، توزيع عناصر تشكيل دهنده و نيز كانه آرايي، ويژگيهاي بافت و فازهاي تشكيل دهنده بوكسيت جاجرم مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات انجام شده بوكسيت جاجرم از نوع دياسپوريك بوده و مهمترين كاني همراه آن كائولين، هماتيت و آناتاز است. بهترين نوع بوكسيت، بوكسيتهايي با سختي بالا با 50%< Al₂O₃. و 9%>SiO₂ است. به طوركلي در نمونه هايي كه درصد اكسيد آلومينيوم در آنها بيش از 58% است، 39/54 درصد آن در ساختار دياسپور، 16/3 درصد در ساختار كائولين، و 94/0 درصد در ساختار توپاز جاي دارد. از مجموع 78/5 درصد اكسيد سيليسيم 72/3 % در ساختار كائولين و 5/1% به صورت كوارتز و باقيمانده در ساختار توپاز جاي گرفته است. بافت غالب بوكسيت جاجرم پليتومورفيك، اندازه دانه هاي دياسپور كوچكتر از 10 ميكرون و سيليكاتها به صورت توده هاي بسيار نازك و ضخامت كمتر از 0.1 ميكرون هستند. يكسان بودن سختي سيمان ماتريكس زمينه با سختي دانه هاي ريزبلور دياسپور و مشخص نبودن حاشيه بلورها از ماتريكس امكان كانه آرايي را ناممكن ساخته است. بررسيهاي آزمايشگاهي نشان داد كه فقط به روش آب رفتاري مي توان مقداري بر كيفيت بوكسيت افزود.

 نسخه قابل چاپ