بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

ناحيه طلاي موته در هفتاد كيلومتري شمال گلپايگان در زون دگرگون سنندج - سيرجان در كمربند ساختاري زاگرس قرار گرفته است. بررسي هاي مختلف زمين شناسي انجام شده در منطقه، همگي گوياي آنند که منطقه موته دستخوش چند فاز کوهزايي شده است. کانه زايي طلا در كمپلكس دگرگوني كه بيشتر شامل شيست سبز، سنگ هاي آتشفشاني دگرگون و گنايس ها هستند رخ داده است. زون هاي برشي ميزبان كانه زايي طلا هستند، و دگرساني هاي شديد در راستاي گسل هاي نرمال رخ داده است. پاراژنزهاي طلا شامل پيريت، كالكوپيريت، پيروتيت و كاني هاي ثانويه هستند. سه نسل متفاوت پيريت در منطقه شناخته شده اند. هدف اين مقاله بررسي و تعيين خاستگاه شاره هاي كانه زا در اين ناحيه است. به اين منظور 15 نمونه براي بررسي ايزوتوپ هاي پايدار هيدروژن، اکسيژن، و گوگرد انتخاب شدند. مقادير 12.4 در هزار و 42 در هزار به ترتيب براي ميانگين ايزوتوپ هاي ?¹⁸O و ?D از كاني هاي کانسار طلاي موته به دست آمدند. ميانگين محاسبه شده براي رگچه هاي کوارتزي اين کانسار 7.75 در هزار است و نشان دهنده آنست كه سنگ هاي ميزبان دگرگون، مهمترين خاستگاه، شاره ها و کانه زايي طلا در منطقه موته هستند. کانه زايي طلا در ارتباط نزديك با شدت دگرساني گرمابي در راستاي زون هاي برشي است. هرچند مشاهدات ما نشان مي دهد كه مشخصات کانه زايي طلا در منطقه مورد مطالعه به فعاليت هاي آذرين نيز وابسته اند. ميزان (CDT) S³⁴? اندازه گيري شده در پنج نمونه از پيريت ها مقادير +2.2، +6.6، +9.1، +13.9 و +16.9 را نشان مي دهند و چنين به نظر مي رسد که از نظر ايزوتوپي خاستگاه گوگردها يکنواخت نبوده است. مقادير متفاوت S³⁴? در موته گوياي آنند که بخش گسترده اي از اين سولفيدها به وسيله شاره هايي که گوگرد آنها مشتق شده از سنگ ميزبان دگرگون است، شکل گرفته اند، و بخش کمتري با گرمابي هايي که خاستگاه ماگمايي دارند به وجود آمده اند.

 نسخه قابل چاپ