بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

توده خارانماي (گرانيتوئيدي) اينچه در شرق هريس در استان آذربايجان شرقي واقع شده است. اين توده به درون واحدهاي سنگي قديمي تر از جمله استوک نيمه آتشفشاني سوناجيل (ائوسن فوقاني – اليگوسن زيرين) با ترکيب ميکروديوريت پورفيري نفوذ کرده است. ترکيب توده نفوذي اينچه از ديوريت، سينوديوريت تا کوارتز ديوريت بوده و در نمودار هاي سنگ شناسي در گستره ديوريت، سينوديوريت و کوارتز ديوريت قرار مي گيرد. کاني هاي اصلي آن شامل پلاژيوکلاز، هورنبلند و پيروکسن است و به صورت فرعي بيوتيت، فلدسپار قليايي، کوارتز، اليوين، اپيدوت و تورمالين در آن ديده مي شود. بافت غالب اين سنگ ها پورفيري است، ولي بافت هاي دانه اي، تراکيتوئيدي و افيتيک نيز به صورت فرعي ديده مي شوند. توده اينچه تحت تاثير تفريق، تبلور بخشي و هضم و آلايش متحول شده است. تجزيه هاي شيميايي نشان مي دهند که سنگ هاي اين توده غالبا متاآلومينوس بوده و به سري ماگمائي قليايي - آهكي با پتاسيم بالا تا شوشونيتي تعلق دارند. از نظر محيط زمين ساختي، اين توده در موقعيت قوس آتشفشاني پس برخوردي و حواشي فعال قاره اي جايگيري كرده است.

 نسخه قابل چاپ