بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

اين منطقه در 60 کيلومتري شمال غربي طبس، در کوههاي درنجال و در زون ايران مرکزي قرار دارد. سنگهاي آذرين مورد مطالعه به صورت نفوذي و با طيف ترکيبي اليوين گابرو، گابرو، ديوريت و مونزوديوريت در سازند کالشانه به سن کامبرين مياني و به شکل خروجي و با ترکيب اليوين بازالتي در قسمتهاي زيرين سازند نيور به سن سيلورين قرار دارند. شواهد سنگ شناسي و ژئوشيميايي حاکي از ارتباط ژنتيکي سنگهاي نفوذي و خروجي با يکديگر، نشات گرفتن آنها از يک ماگماي مشترک، تاثير نسبتا کم آلايش ماگمايي و نقش موثر فرايند تفريق ماگمايي به ويژه جدايش مکانيکي بلورهاي اليوين در روند شکل گيري و تحول اين سنگهاست. نمودارها و شواهد مختلف حاکي از ماهيت انتقالي تا قليايي اين سنگها، جايگاه تشکيل درون صفحه قاره اي و نيز شکل گيري آنها از ذوب 12 تا 17 درصدي يک خاستگاه غني شده گارنت پريدوتيتي در آغاز سيلورين است. اين جايگاه با موقعيت محيط کششي (کافت درون قاره اي) ايران مرکزي در خلال پالئوزوئيک زيرين، به ويژه رخداد ماگمايي سيلورين در خلال کافت زايي پالئوتتيس در اين منطقه از ايران مرکزي سازگار است.

 نسخه قابل چاپ