بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

توده گرانوديوريتي آستانه واقع در جنوب غرب اراک حاوي برونبوم هاي ريزدانه كروي و به ندرت بيضوي با تركيب گابرو، ديوريت و ديوريت كوارتزدار است. قطر اين برونبوم ها از حدود چند ميلي متر تا 40 سانتي متر در تغيير است. اندازه كاني هاي تشكيل دهنده برونبوم ها در بخش خارجي، ريزتر از مركز آن هاست. ريز دانه بودن برونبوم ها حاکي از سرد شدن سريع آبگون سازنده آن هنگام ورود به درون ماگماي گرانيتوئيدي ميزبان است. حضور برونبوم هاي ريز دانه مافيک همراه با شواهدي از وجود بافت هاي ناتعادلي مانند فلدسپار با بافت هاي پوئي كيليتيك، كوارتزهاي مدور و چشمي شکل كه با كاني هاي كوچك با دماي بالاتر مانند پلاژيوكلاز، بيوتيت و آمفيبول به صورت منطقه اي در بر گرفته شده اند، حضور انبوهه هاي مافيك، آپاتيت هاي سوزني، تيغه هاي پلاژيوكلاز كوچك درون پلاژيوكلازهاي بزرگتر، همگي آميختگي ماگمايي را تاييد مي كنند. بر اساس نتايج آناليز ريزپردازشي، ترکيب پلاژيوکلاز در گرانوديوريت ها از اليگوکلاز تا آندزين و در برونبوم ها از آندزين تا لابرادوريت متغير است و غالبا منطقه بندي عادي نشان مي دهند كه حاکي از آميختگي ماگمايي است. برونبوم ها و سنگ هاي ميزبانشان از نظر ژئوشيميايي با يكديگر تفاوت هاي قابل توجهي نشان نمي دهند فقط اين که برونبوم ها نسبت به گرانوديوريت ها از Cr, Ni, Co و به ميزان کمتر از عناصر HREE غني شده اند. با توجه به الگوي مسطح HREE در برونبوم و سنگ ميزبان به نظر مي رسد که هر دو از پوسته زيرين ريشه مي گيرند ولي غني شدگي بيشتر برونبوم ها از HREE عمق بيشتري را براي برونبوم ها تداعي مي کند. برونبوم ها گلبول هايي [گويچه هايي] از ماگماي مافيک هستند که با ماگماي فلسيک آميختگي جزيي داشته اند.

 نسخه قابل چاپ