پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي
جمعه 29 اردیبهشت 1391 11:43 AM
7 : بلورشناسي و كاني شناسي ايران زمستان 1388; 17(4):609-620. |
دولوميتي شدن و کاني زايي تبخيري هاي سازند ساچون در برش الگو (جنوب شرق شيراز) |
شب افروز روح اله,محبوبي اسداله*,موسوي حرمي سيدرضا |
* گروه زمين شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه فردوسي مشهد |
سازند ساچون (پالئوسن - ائوسن پاييني) متشکل از کربنات ها و تبخيري هايي است که در شرايط دريايي کم عمق و ساحلي سبخا نهشته شده اند. سازند ساچون در ناحيه مورد بررسي از سه بخش تبخيري زيرين، سنگ آهک بيوکلاستي مياني و تبخيري بالايي تشکيل شده است. واحد تبخيري زيرين و بالايي بيشتر از ژيپس هاي ثانويه حاصل از دياژنز انيدريت - ژيپس تشکيل شده است. ژيپس هاي ثانويه بيشتر داراي بافت آلاباستري و پورفيروبلاستي به همراه آثار باقيمانده از بلورهاي انيدريت هستند. بررسي سنگ شناختي نمونه هاي بخش مياني سازند ساچون در اين منطقه نشان مي دهد كه مهم ترين فرايندهاي تاثيرگذار، دولوميتي شدن و کاني زايي تبخيري است. بر مبناي بررسي هاي سنگ شناختي و ژئوشيميايي چهار نوع دولوميت اوليه تا مراحل دفني کم عمق شامل دولوميت خيلي ريز تا ريز (نوع يک)، نئومورفيک (نوع دوم)، لوزي رخ هاي شکل دار و مسطح در اندازه ريز تا متوسط (نوع سوم) و دولوميت پر کننده حفره ها و شکستگي ها (نوع چهارم) از يکديگر تفکيک شده اند. |
كليد واژه: ژيپس، انيدريت، آلاباستري، پورفيروبلاستي، دولوميت، سازند ساچون |
![]() |
نسخه قابل چاپ |