پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي
جمعه 29 اردیبهشت 1391 11:43 AM
| 9 : بلورشناسي و كاني شناسي ايران پاييز 1389; 18(3):431-444. |
| ژئوشيمي اکلوژيت هاي شاندرمن، تاکيدي بر ماهيت پروتوليت آن |
| عمراني هادي*,مويد محسن,ابرهنسلي رولند,بوسکو رومين,سوجيموري تاتسوکي |
| * دانشگاه گلستان، دانشکده علوم، گروه زمين شناسي، گرگان |
|
اکلوژيت هاي شاندرمن در غرب شهرستان شاندرمن، کوه هاي تالش، برونزد دارند. سنگ مادر اين اکلوژيت ها، ترکيب بازالتي داشته است. بررسي هاي ژئوشيميايي نشان مي دهد که بيشتر آن ها ماهيت تولئيتي دارند. عدد منيزيم (Mg#) نسبت به Cr و Ni نمونه ها نشان مي د هد که آن سنگ ها جدايش اليوين و پيروکسن را تجربه کرده اند. نمودار عنکبوتي اکلوژيت ها جدايش بيشتر اليوين در مقايسه با پيروکسن را نشان مي دهد. بررسي عناصر کمياب همراه با اکسيدهاي اصلي نشان مي دهد که اين نمونه ها تغييرات مهمي در مقدار اکسيدهاي اصلي، طي دگرساني کف اقيانوس و فرورانش (بجز سديم و آهن) را تجربه نکرده اند. بر اساس مجموع عناصر نادر خاکي (REE?)، اين نمونه ها به دو دسته کلي قابل تقسيم اند. گروه اول داراي مجموع REE (ميانگين حدود، 1.31ppm) و مقدار (La/Lu)N ميانگين 0.6 است. گروه دوم داراي مجموع REE (ميانگين، 2.139ppm) و نسبت (La/Lu)N آن ميانگين (3.2ppm) است. الگوي REE بهنجار شده به کندريت اين نمونه ها قابل مقايسه با N-MORB و E-MORB است. پيدايش هر دو نوع مورب تهي و غني شده نشان مي دهد که همه گوشته توليد کننده سنگ مادر اکلوژيت هاي شاندرمن همگن نبوده يا نرخ ذوب هاي مختلفي را تجربه کرده اند که همراه با تغيير رژيم از سرعت گسترش پايين (SSR) به بالا (FSR) بوده است. |
| كليد واژه: البرز، شاندرمن، اکلوژيت، ژئوشيمي، پالئوتتيس |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
