بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

اغلب نمونه هاي اکلوژيتي شاندرمن از آمفيبول، کاني هاي اپيدوت و کلريت به عنوان فازهاي مرحله دگرگوني پسرونده تشکيل شده اند. در برخي از آن ها، آمفيبول داراي منطقه بندي است که در حاشيه خود داراي Fe و Al بالا و در مرکز داراي Mg بالا هستند. ترکيب آمفيبول ها از مرکز به حاشيه از هورنبلند ترموليتي به هورنبلند چرماکيتي و ادنيتي تغيير مي کند. بخش مرکزي ميانبارهاي آمفيبول در اپيدوت ها ترکيب مشابه با مرکز آمفيبول هاي زمينه دارد و ترکيب کاني در حاشيه نيز مگنزيوـ هورنبلند است. اپيدوت ها شامل زوئيزيت و کلينوزوئيزيت بوده و در اغلب نمونه ها هر دوي آن ها وجود دارند. اين کاني ها نيز منطقه اي است و در مرکز از Al و در حاشيه از Fe غني هستند. مقدار  اپيدوت ها در بخش مرکزي ?.?? و در حاشيه آن ?.??، و پلاژيوکلاز از نوع آلبيت است. کلريت ها داراي Mg بالا و از نوع رپيدوليت و برونزويژيت هستند، و در اين کاني ها جانشيني چرماکيت و FeMg 1 رخ داده است. ضريب توزيع Fet/Mg بين آمفيبول و کلريت در بخش مرکزي آن ها در حدود ?.? و در حاشيه در حدود 1 است. دما و فشارسنجي آمفيبول منطقه اي نشان مي دهد که درجه دگرگوني (دما و فشار) از مرکز به حاشيه آن افزايش يافته است.

 نسخه قابل چاپ