پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي
جمعه 29 اردیبهشت 1391 11:28 AM
2 : بلورشناسي و كاني شناسي ايران زمستان 1389; 18(4):519-530. |
بررسي عوامل کنترل کننده ريخت شناسي بلورهاي گارنت در سنگ هاي دگرگون و آذرين منطقه همدان |
حسين ميرزايي زهرا*,سپاهي علي اصغر,موذن محسن,حسين ميرزايي زهره,دادخواه رسول |
* باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوراسگان، اصفهان |
منطقه مورد بررسي، بخشي از استان همدان است كه در زون دگرگوني سنندج-سيرجان قرار گرفته است. سنگ هاي دگرگون منطقه را مي توان به سه گروه سنگ هاي دگرگون مجاورتي، دگرگون ناحيه اي و ميگماتيت ها رده بندي کرد. بلورهاي گارنت تقريبا در تمامي سنگ هاي دگرگون منطقه (جز اسليت ها و فيليت ها) و در سنگ هاي آذرين (آپليت ها، پگماتيت ها و مونزوگرانيت ها) حضور دارند. اين گارنت ها از نظر ريخت شناسي به سه پيکربندي تقسيم مي شوند، دوازده وجهي خاص {110}، ذوزنقه وجهي خاص {211} و پيکربندي هاي ترکيبي که خود شامل دوازده وجهي ويژه، ترکيبي کامل و ذوزنقه وجهي ويژه. پيکربندي بلوري دوازده وجهي خاص در گارنت آمفيبول شيست ها، گاهي در گارنت ميکا شيست ها، به ندرت در مزوسوم ميگماتيت ها و گاهي در گارنت ميکا هورنفلس ها ديده مي شوند. در آپليت هاي گارنت دار و پگماتيت هاي گارنت دار نيز گارنت ها داراي پيکربندي بلوري ذوزنقه وجهي خاص هستند. بلورهاي گارنت در سنگ هاي گارنت دار ديگر منطقه، پيکربندي بلوري ترکيبي را به وجود مي آورند. مهم ترين عامل تاثيرگذار بر ريخت شناسي اين بلورها ترکيب شيميايي است. به اين صورت که با افزايش نسبت Mn/Ca و (Mn+Mg)/Ca پيکربندي بلوري گارنت ها از دوازده وجهي به ذوزنقه وجهي تغيير مي کند. |
كليد واژه: گارنت، پيکربندي دوازده وجهي خاص، پيکربندي ذوزنقه وجهي خاص، پيکربندي هاي ترکيبي |
نسخه قابل چاپ |