بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

کاني شناسي رسي خاک هاي قديمي اطلاعاتي درباره تغييرات اقليمي کواترنر و شرايط محيطي گذشته در اختيار مي گذارد. کاني هاي رسي در خاک هاي قديمي يک مخروط آبرفتي در شرق اصفهان با روش پراش پرتو ايكس مورد بررسي قرار گرفت. خاک هاي قديمي مورد بررسي روي سطوح زمين ريخت قديمي (Qf1، Qf2) قرار گرفته اند. سطح زمين ريخت Qf1 نسبت به سطح Qf2 قديمي تر بوده و در موقعيت توپوگرافي بالاتري قرار گرفته است. نتايج بررسي کاني شناسي نشان مي دهد که خاک قديمي روي سطح زمين ريخت Qf1 داراي غالبيت کاني اسمکتيت در افق آرجيليک و پاليگورسکيت در افق کلسيک است. کالکريت موجود در خاک قديمي سطح Qf1 در اقليم نيمه خشک گذشته تشکيل شده است. به نظر مي رسد که در دوره هاي مرطوبتر فرايندهاي انتقال و افزايش کربنات ها و کاهش تخلخل سبب افزايش فعاليت يوني و تشکيل اسمکتيت هاي خاکساز در کالکريت شده است. طي دوره هاي خشک تر بعدي انتقال و تشکيل درجاي کاني پاليگورسکيت رخ داده و وجود بلورهاي کلسيت سبب حفاظت فيبرهاي پاليگورسکيت شده است. مقايسه افق هاي آرجيليک در سطوح زمين ريخت نشانگر غالبيت کاني هاي اسمکتيت و پاليگورسکيت به ترتيب در خاک هاي قديمي سطوح زمين ريخت Qf1 و Qf2 است. با توجه به مواد مادري و زمين ساني يکسان، اين امر مي تواند ناشي از هواديدگي بيشتر در خاک سطح Qf1 و تشکيل و حفاظت بيشتر پاليگورسکيت در افق هاي آرجيليک - کلسيک (Btk) خاک سطح زمين ريخت Qf2 باشد. در مجموع استفاده از کاني شناسي رسي افق هاي کلسيک، کالکريت ها و افق هاي آرجيليک به عنوان ابزاري مفيد در پژوهش هاي زمين ريخت شناسي و شناسايي سطوح زمين ريخت پيشنهاد مي شوند.

 نسخه قابل چاپ