بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

سنگ هاي آتشفشاني مورد بررسي در جنوب سراب، و در شمال کوه بزقوش واقع شده اند، که شامل روانه هاي آندزيت هاي پورفيري، گدازه هاي تراكي آندزيتي همراه با توف مي شوند و در شمال منطقه با رسوب هاي جوان كواترنر پوشيده شده اند. اين سنگ ها داراي درشت بلورهايي از آنالسيم، اليوين، پيروکسن و پلاژيوکلازند. بافت اصلي اين سنگ ها، پورفيري با زمينه اينترسرتال است. با توجه به آناليزهاي شيميايي، سنگ هاي منطقه مورد بررسي، در گستره تراکي آندزيت و فنوليت تفريتي قرار مي گيرند. همچنين اين سنگ ها داراي ماهيت پتاسيم قليايي بالا تا شوشونيتي با ويژگي هاي پرآلومينيوم هستند. بر اساس بررسي هاي انجام شده آنالسيم اين سنگ ها اوليه بوده و به طور مستقيم از تبلور ماگما حاصل شده اند. سنگ هاي شمال غربي بزقوش به طور مشخصي، غني شدگي از عناصر LILE (مثلا U, Tb, Ba, Rb ,K) را نشان مي دهند. غني شدگي عناصر ناسازگار K و Rb و بيهنجاري منفي Ti و Nb در اين سنگ ها بيشتر با گدازه هاي حاصل از پوسته زيرين سازگار است. نمودارهاي عنكبوتي و الگوي عناصر REE نشان مي دهد كه سنگ هاي اين منطقه از يك خاستگاه يكسان به وجود آمده اند. غني شدگي اين عناصر مي تواند به دگرنهادي گوشته يا آلايش پوسته قاره اي وابسته باشد. با اين وجود بي هنجاري منفي Nb, Ta (TNT) و Tb و نيز با در نظر گرفتن احتمالي فرورانش نئوتتيس در منطقه، به احتمال زياد غني شدگي عناصر ناسازگار مي تواند نتيجه تاثير فرورانش بر منابع گوشته اي باشد. بر اساس بررسي عناصر REE، ماگماهاي مادر سنگ هاي مورد بررسي احتمالا از يک خاستگاه گارنت لرزوليتي فلوگوپيت دار با درجه ذوب بخشي كم 4 تا 6 درصد، تحت فشار 30 تا 35 كيلوبار و در عمق 90 تا 100 كيلومتري ريشه گرفته است.

 نسخه قابل چاپ