بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

سنگ هاي نيمه عميق شمال شهركرد واقع در جنوب غربي ايران، در پهنه زمين ساختي سنندج- سيرجان به صورت دايك هاي بازي رخنمون يافته اند. تركيب اين سنگ ها دولريتي بوده و داراي بافت هاي ويژه اي همچون اينترگرانولار، اينتر سرتال، افيتيك و پوئي كليتيك هستند. كاني هاي اصلي تشكيل دهنده دولريت ها عبارتند از پلاژيوكلاز و كلينوپيروكسن و ديگر كاني هاي موجود در آن ها از كاني هاي ثانويه از جمله سريسيت، كلريت، كلسيت و به ميزان كمتر اپيدوت، زوئيزيت، اسفن و كاني هاي فرعي مثل آپاتيت، مگنتيت، تيتانومگنتيت و ايلمنيت تشکيل شده اند. كلينوپيروكسن هاي موجود در دولريت ها، شامل اوژيت و ديوپسيد به صورت فازهاي کانيايي جداگانه و يا تنوع ترکيبي از اوژيت در مرکز تا ديوپسيد در حاشيه يک فاز ديده مي شوند. شواهد ژئوشيميايي و كاني شناسي دلالت بر ماهيت تولئيتي دايك هاي منطقه دارد. بر اساس نمودارهاي جدايشي محيط هاي ژئوتکتونيکي مبتني بر شيمي کاني کلينوپيروکسن، سنگ هاي نيمه عميق مورد بررسي در يک محيط كشش متعاقب فرورانش تشکيل شده اند. بر اين اساس، مي توان ماگماتيسم مورد بررسي در اين منطقه را به فاز کوهزايي سيمرين مياني تا فوقاني به سن ژوراسيک فوقاني تا کرتاسه تحتاني نسبت داد كه سنگ هاي نيمه عميق به مراحل انتهايي اين رخداد وابسته اند.

 نسخه قابل چاپ