مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

توليد بدون وجود شبكه هاي زيربنايي اقتصادي در هيچ يك از بخش هاي اقتصادي امكان پذير نيست. نيروي برق با توجه به تغييرات پديد آمده در صنايع و تبديل نيروي محركه مكانيكي به الكتريكي، پيدايش موتورهاي برقي و گسترش ابزارهاي ماشيني، نقش بسيار مهمي در توسعه صنعتي كشورها ايفا مي كند. گسترش مصرف سرانه برق در سطح ايران نيز نشان دهنده اين است كه رشد و توسعه اقتصادي و رفاه اجتماعي در كشور از رشد متوسطي برخوردار بوده است.
در اين مقاله، تلاش شده است با استفاده از داده هاي سري زماني سالانه اقتصاد ايران طي دوره 1346-1385، رابطه بين مصرف برق و رشد اقتصادي مورد بررسي قرار گيرد. در اين راستا، از آزمون هم جمعي جوهانسن - جوسيليوس و انگل - گرنجر، براي بررسي رابطه بلندمدت بين مصرف برق و رشد اقتصادي استفاده شده است. نتايج به دست آمده از تحقيق نشان مي دهد كه رابطه اي بلندمدت و مثبت بين مصرف برق و رشد اقتصادي ايران وجود دارد.
يافته هاي مقاله بر اين دلالت دارد كه افزايش مصرف حامل هاي انرژي، موجبات رشد بخش هاي اقتصادي را فراهم مي كند، از سوي ديگر، رشد بخش هاي مختلف اقتصادي كشور موجب رشد افزايش مصرف حامل هاي انرژي مي شود. از اين رو ضرورت و اهميت برنامه ريزي لازم در خصوص تامين نيازهاي بخش هاي اقتصادي به حامل هاي انرژي، بيش از پيش آشكار مي شود. هم چنين سياست هاي تحديد در مصرف انرژي كه با هدف بهبود كارايي اقتصاد انجام مي پذيرد، مي تواند بدون اين كه مانع رشد اقتصادي شود، به مرحله اجرا برسد.

 نسخه قابل چاپ