مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

بر اساس مباحث اقتصادسنجي جديد، وجود يا عدم وجود شکست هاي ساختاري و تغييرات رژيمي، مي تواند روابط بين متغيرهاي کلان اقتصادي را تحت تأثير قرار داده و عدم توجه به آن ممکن است به نتايج غير قابل اتکا و گمراه کننده اي منتهي شود، از اين رو توجه به وجود شکست ساختاري و تغييرات رژيمي در رابطه تجربي بين مصرف كل گاز طبيعي و رشد اقتصادي، امري مهم و ضروري است.
در اين مقاله تلاش شده است با استفاده از دادههاي سريزماني سالانه اقتصاد ايران طي دوره 1385-1346، رابطه بين مصرف كل گاز طبيعي و رشد اقتصادي، با تأکيد بر شکست ساختاري مورد بررسي قرار گيرد. در اين راستا، از آزمون هاي ريشه واحد زيوت - اندريوز، براي تعيين تغييرات ساختاري به شکل درون زا و هم چنين از آزمون هم جمعيگريگوري–  هانسن، براي بررسي رابطه بلندمدت بين مصرف كل گاز طبيعي و رشد اقتصادي با تاکيد بر شکست ساختاري، استفاده شده است. نتايج به دست آمده از تحقيق نشان ميدهد که با در نظر گرفتن شکست ساختاري، رابطه بلندمدت مثبت بين مصرف كل گاز طبيعي و رشد اقتصادي ايران وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ