مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

نفت خام به عنوان مهم ترين تامين کننده انرژي بشر، جايگاه ويژه اي در اقتصاد ايران دارد، لذا بررسي عوامل موثر بر ميزان عرضه نفت خام ايران، ضروري به نظر مي رسد. هدف اين مطالعه تخمين الگوي عرضه نفت خام ايران در بازه زماني 1386-1346، با استفاده از يک الگوي ترکيبي است. نتايج مطالعه نشان مي دهدکه در کوتاه مدت، رابطه ميان قيمت نفت خام و مقدار توليد نفت خام منفي است، ولي در بلندمدت، اين رابطه مثبت مي باشد. هم چنين در بازه زماني مورد بررسي، سرمايه گذاري در بخش نفت و گاز اثر معني داري بر مقدار عرضه نفت خام ايران نداشته است. با اعمال سيستم سهميه بندي توليد نفت خام از سوي اوپك، عرضه نفت خام ايران تحت تاثير تصميمات اوپك قرار گرفته و نتايج بيانگر اين است كه با افزايش ميزان سهميه توليدي از سوي اوپك، مقدار عرضه نفت خام ايران افزايش و با كاهش مقدار سهميه، مقدار عرضه نيز كاهش يافته است. بر اساس نتايج مطالعه، بحران نفتي سال 1973 اثر مثبت بر مقدار نفت خام ايران داشته و وقوع جنگ تحميلي موجب کاهش مقدار عرضه نفت خام ايران شده است.

 نسخه قابل چاپ