مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

يکي از عوامل بسيار مهمي که به دليل اهميت بسيار زياد آن به تدريج وارد توابع توليد شده، عامل انرژي است. اين مقاله به بررسي رابطه بين مصرف حامل هاي انرژي و رشد زيربخش هاي اقتصادي در ايران براي دوره زماني 1386-1346 مي پردازد که در آن از روش تحقيق توصيفي استفاده مي شود. براي اين منظور، تکنيک هم انباشتگي و مدل تصحيح خطاي برداري مورد استفاده قرار مي گيرد. نتايج نشان مي دهد که يک رابطه بلندمدت يک طرفه از مصرف برق بخش هاي صنعت و کشاورزي، به ترتيب به رشد ارزش افزوده بخش هاي صنعت و کشاورزي و هم چنين يک رابطه با استفاده از آزمون هم زمان از مصرف برق، نيروي کار و سرمايه بخش هاي کشاورزي و صنعت به رشد ارزش افزوده اين بخش ها وجود دارد. به علاوه يک رابطه بلندمدت يک طرفه از مصرف گاز بخش صنعت به رشد ارزش افزوده اين بخش و نيز يک رابطه با استفاده از آزمون هم زمان از ارزش افزوده، نيروي کار و سرمايه بخش خدمات به مصرف فرآورده هاي نفتي اين بخش موجود است.

 نسخه قابل چاپ