مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

با اهميت افتن مسايل زيست محيطي، تمامي کشورها تلاش مي کنند با برنامه ريزي صحيح و به کارگيري روش هاي مناسب، نه تنها به اهداف اقتصادي خود دست ابند، بلکه آسيب هاي زيست محيطي ناشي از رشد اقتصادي را نيز به حداقل برسانند. تحقق اين امر بدون اطلاع از چگونگي رابطه بين فعاليت هاي اقتصادي با آلودگي محيط زيست و تاثيرات متقابل بين آن ها ميسر نمي باشد و اين مساله براي کشورهاي در حال توسعه نظير ايران که هنوز در مراحل اوليه رشد و توسعه اقتصادي قرار دارد، اهميت بيش تري افته است.
در اين مقاله روابط کوتاه مدت و بلندمدت بين توليد ناخالص داخلي، مصرف انرژي و انتشار دي اکسيدکربن (به عنوان شاخص آلودگي محيط زيست) با استفاده از داده هاي سال هاي 2008-1965 در ايران مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور بررسي روابط بين متغيرها، از روش اقتصادسنجي خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي (ARDL) استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد که انتشار دي اکسيد کربن نسبت به توليد ناخالص داخلي بي کشش است، اما مقدار آن در بلندمدت بيش تر از کوتاه مدت است. هم چنين براساس نتايج به دست آمده، کشش دي اکسيدکربن نسبت به مصرف انرژي در کوتاه مدت و بلندمدت مشابه و نزديک به يک است. علاوه بر اين، شکل U وارون منحني زيست محيطي کوزنتس در شرايط ايران مورد تاييد نيست.

 نسخه قابل چاپ