مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

در اين مطالعه  رابطه بين وفور منابع طبيعي، بيماري هلندي و رشد اقتصادي در کشورهاي نفتي طي دوره 2008 -1960 با استفاده از داده هاي تابلويي بررسي شده است. نتايج تجربي به دست آمده نشان مي دهد اثر منفي وفور منابع طبيعي بر رشد اقتصادي بعد از وارد کردن متغيرهاي موثر بر رشد اقتصادي از قبيل سرمايه گذاري فيزيکي، مخارج مصرفي دولت، عوامل نهادي، رشد رابطه مبادله و درجه باز بودن اقتصاد تغيير نمي کند. هم چنين وفور منابع طبيعي منجر به افزايش رشد ارزش افزوده بخش خدمات، کاهش رشد ارزش افزوده بخش صنعت، کاهش رشد سهم صادرات صنعتي از کل صادرات کالايي و تغيير نسبي سهم ارزش افزوده بخش ها به نفع بخش خدمات شده است، لذا شواهد بيماري هلندي در اين کشورها وجود دارد. هم چنين رشد ارزش افزوده بخش صنعت، تغييرات سهم صادرات صنعتي از کل صادرات کالايي و نسبت ارزش افزوده بخش ها، ارتباط مثبت با رشد اقتصادي دارد، لذا به علت رابطه مستقيمي که اين متغير ها با رشد اقتصادي دارند، مي توان استدلال کرد که وفور منابع طبيعي همراه با ضعف عوامل نهادي منجر به تضعيف بخش صنعت به عنوان بخش قابل مبادله و کاهش صادرات صنعتي شده و در نتيجه موجبات کندي رشد اقتصادي اين کشور ها را فراهم آورده است، لذا مي توان با به حداقل رساندن صادرات منابع طبيعي به صورت خام و سهم درآمد هاي حاصل از صادرات اين منابع در بودجه کشور و نيز حمايت از بخش هاي غيرنفتي و ايجاد نهادهايي همانند صندوق پس انداز و سرمايه گذاري درآمد هاي نفتي، از بروز بيماري هلندي در اين کشور ها جلوگيري کرد.

 نسخه قابل چاپ