مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي

در مجامع علمي و کارشناسي آمايش سرزمين، همواره تحليل هاي متعدد و متضادي در خصوص ويژگيهاي نظام شهري مناطق صورت گرفته است و نتايج ارايه شده به دلايلي نظير تعريف مناطق بر اساس محدوده هاي اداري وسياسي و يا استفاده صرف از مدلها و تکنيک ها بدون توجه به کاربرد منطقه اي آنها، داراي تفاوتهاي اساسي و متضاد بوده و تصميم گيري مناسب را براي مديران و برنامه ريزان دچار مشکل ساخته است. هدف اصلي اين مقاله، مقايسه تاثير انتخاب محدوده هاي جغرافيايي در استخراج نتايج متفاوت در تحليل هاي آمايشي ازمنطقه است. اين مقاله موضوع انتظام فضايي شهرها را در دو منطقه آذربايجان، شامل: استانهاي آذربايجان غربي، آذربايجان شرقي و اردبيل به عنوان يک منطقه همگن از يك طرف و استان آذربايجان شرقي به عنوان يک منطقه سياسي و اداري از طرف ديگر بررسي نموده است. نتايج نشان دهنده تفاوت بسيار زياد ويژگيهاي نظام شهري بين منطقه همگن و منطقه سياسي اداري است. با انتخاب استان آذربايجان شرقي به عنوان يك منطقه، الگوي نخست شهري وضعيت فوق برتري را نشان مي دهد، ولي با انتخاب منطقه همگن آذربايجان، الگوي نخست شهري به وضعيت برتري مطلوب تغيير پيدا مي کند که نشان دهنده وضعيت مطلوب براي منطقه است. در اين مقاله، به ضرورت توجه جدي به تعريف علمي منطقه در مطالعات توسعه شهري و منطقه اي اشاره شده است.

 نسخه قابل چاپ